Στην Πειραιώς η Αγροτική Τράπεζα

Στη μεταβίβαση του υγιούς τμήματος της Αγροτικής Τράπεζας, το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει καταθέσεις 15 εκατ. ευρώ, στην Τράπεζα Πειραιώς προχώρησε η Τράπεζα της Ελλάδος.

Η απόφαση, όπως αναφέρει η ΤτΕ, ελήφθη με γνώμονα τη διασφάλιση των καταθέσεων και εν γένει της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Η Τράπεζα Πειραιώς είχε υποβάλλει σχετική αίτηση στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας η οποία και εγκρίθηκε.

Η διαφορά της αξίας των μεταφερόμενων στοιχείων του ενεργητικού και παθητικού καλύπτεται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σύμφωνα με τα όσα ορίζει ο νόμος.

Η άδεια της παλαιάς τράπεζας ανακλήθηκε. Για τα μη ενήμερα δάνεια με ενέχυρο αγροτική γη, που δεν θα μεταβιβαστούν στην Τράπεζα Πειραιώς, θα υπάρξει σύντομα ειδική νομοθετική μέριμνα. Επίσης, οι θυγατρικές εταιρείες που δεν θα μεταβιβαστούν θα αξιοποιηθούν από το Δημόσιο ως περιουσιακό του στοιχείο.

Η Τράπεζα Πειραιώς από την πλευρά της δεσμεύτηκε ότι διασφαλίζει όλες τις θέσεις απασχόλησης των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας. Από την προσεχή Δευτέρα, 30 Ιουλίου, όλο το δίκτυο καταστημάτων της Αγροτικής θα λειτουργεί υπό το σχήμα της Πειραιώς, διατηρώντας όμως την εμπορική επωνυμία "ATEbank". Όλες οι συναλλαγές των πελατών της Αγροτικής θα εξακολουθούν να πραγματοποιούνται κανονικά, όπως μέχρι σήμερα, χωρίς καμία αλλαγή.

Μετά την απορρόφηση της Αγροτικής ο Όμιλος της Πειραιώς θα διαθέτει σύνολο ενεργητικού 75 δισ. ευρώ, καταθέσεων 35 δισ. ευρώ και χορηγήσεων 47 δισ. ευρώ.

Το προσωπικό του Ομίλου ανέρχεται σε 17.000 εργαζόμενους και το σύνολο του δικτύου των καταστημάτων σε 1.230, με παρουσία σε εννέα ακόμη χώρες εκτός Ελλάδας.

ΣΥΡΙΖΑ: Μείζον έγκλημα σε βάρος της Αγροτικής

Για "μείζον έγκλημα" σε βάρος της Αγροτικής Τράπεζας κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη μεταβίβαση του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς, δηλώνοντας πως θα επιδιώξει να διερευνηθεί "η ύπαρξη σοβαρών ευθυνών από την κυβέρνηση, επειδή δεν διαφυλάχθηκε σημαντικής αξίας δημόσια περιουσία".

"Η επιχειρούμενη διάλυση της Αγροτικής Τράπεζας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την τύχη ολόκληρου του ελληνικού λαού, αφού θα ελέγχει το σύνολο σχεδόν της γεωργικής δραστηριότητας στη χώρα", προειδοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως εξηγεί, αυτός ο οποίος ελέγχει την Αγροτική Τράπεζα "στην πραγματικότητα θα ελέγχει ως ιδιοκτήτης το 40% του εγγείου κεφαλαίου της χώρας, το οποίο είναι υποθηκευμένο σ' αυτήν και μπορεί, να τους "κατευθύνει" σε μορφές παραγωγής, οι οποίες μπορεί να μη συμφέρουν τον ελληνικό λαό", και οι οποίες στην πραγματικότητα "συμφέρουν τους "επενδυτές" της τράπεζας".

Επισημαίνει παράλληλα ότι η ΑΤΕ είναι η μόνη αμιγώς κρατική τράπεζα της χώρας, είναι η μόνη που πορεύεται αυτή τη στιγμή χωρίς κρατική ενίσχυση μέσω προνομιούχων μετοχών και προσθέτει ότι τα κεφάλαια που χρειάζεται η Αγροτική Τράπεζα αφορούν αποκλειστικά απώλειες από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, σε αντίθεση με τις τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που για να επιβιώσουν απαιτείται κάλυψη και των τεράστιων λειτουργικών ζημιών τους.

Η Κουμουνδούρου διαμηνύει ότι δεν θα επιτρέψει την «άνευ όρων παράδοση της περιουσίας του ελληνικού λαού» και καλεί την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδος να διευκρινίσουν πώς γίνεται αποδεκτή προσφορά μιας ιδιωτικής τράπεζας, που διαθέτει κεφαλαιακή επάρκεια με ενίσχυση από το ΤΧΣ, για την απορρόφηση κρατικής τράπεζας.

Ζητεί ακόμη να κοινοποιηθούν τα κριτήρια με βάση τα οποία κρίθηκαν βιώσιμες οι τέσσερις τράπεζες και μη βιώσιμη η Αγροτική, οι εκθέσεις των συμβούλων για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα business plans και τα capital plans, όπως επιβάλλουν και οι διεθνείς κανόνες για τη διαφάνεια, η περίφημη Βασιλεία ΙΙ.

Τέλος ζητείται η δημοσιοποίηση των στοιχείων όλων των βιώσιμων τραπεζών ειδικά, όπως επισημαίνεται, όταν παρατηρούνται φαινόμενα καταχώρισης έκτακτων προβλέψεων και να καταγραφούν αναλυτικά οι επισφάλειες που έχουν καταγράψει οι τέσσερις τράπεζες.
Έγινα πουτάνα για το παιδί μου
Θα τα έχετε ακούσει όλοι – μπορεί και να τα έχετε πει:
«Αν δεν είχα τα παιδιά, δεν θα μ’ ένοιαζε»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα είχα πάρει τα όπλα»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έφευγα στο εξωτερικό»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα ψήφιζα αλλιώς»,
«Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έκανα απεργία».

Οι Έλληνες τα κάνουν όλα για τα παιδιά τους. Έχουν παραμερίσει εντελώς τον εαυτό τους και θυσιάζονται για τα παιδιά τους.


Βέβαια, και πριν την χρεοκοπία, πάλι για τα παιδιά τους τα έκαναν όλα. Για τα παιδιά τους έκαναν τις λαμογιές, για τα παιδιά τους λάδωναν, για τα παιδιά τους δεν πλήρωναν φόρους, για τα παιδιά τους ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, για τα παιδιά τους έχτιζαν τα αυθαίρετα, για τα παιδιά τους έκαναν εμπόριο ναρκωτικών και σωματεμπορία, όλα για τα παιδιά τους.

Και μετά την χρεοκοπία, όμως, κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκαναν πριν την χρεοκοπία και επικαλούνται πάλι την ίδια δικαιολογία: το κάνουμε για τα παιδιά μας. Κάπως περίεργο, βέβαια, να ακολουθείς την ίδια συνταγή που κατέστρεψε τα παιδιά σου, για να σώσεις τα παιδιά σου.

Αχ, τι καλοί άνθρωποι που είναι οι Έλληνες. Καθόλου δεν νοιάζονται για τους εαυτούς τους – μόνο για τα παιδιά τους.

Είναι εύκολο να επικαλείσαι συνέχεια τα παιδιά σου. Άλλωστε, τα παιδιά δεν έχουν άποψη –«σκάσε εσύ, είσαι μικρός, μη μιλάς»-, οπότε εσύ ξέρεις τι είναι για το καλό τους.

Τα παιδιά είναι το τέλειο άλλοθι για τον κάθε ρουφιάνο, τον κάθε προσκυνημένο και τον κάθε σκατά. Κάνεις την πουστιά και την φορτώνεις στα παιδιά σου. Εσύ αθώος. Καμία ευθύνη.

Κανείς δεν ρωτάει τα παιδιά για τις χυδαιότητες που κάνουν καθημερινά οι γονείς τους και κανείς δεν σκέφτεται πως κανένα παιδί δεν έχει ανάγκη έναν ξεπουλημένο πατέρα και μια καριόλα μάνα που συμπεριφέρονται σαν αρπακτικά. Δεν είναι και τα πιο ιδανικά πρότυπα αυτά για ένα παιδί.

Δεν το συζητάω, τα παιδιά είναι η καλύτερη δικαιολογία για να είσαι εσύ ένα σιχαμένο απόβρασμα της κοινωνίας. Και τα παιδάκια σου θα γίνουν σαν κι εσένα. Ίδια.

Είναι γνωστός ο ωραίος στίχος του Μιχάλη Γκανά «με τα παιδάκια μας στον ώμο, για να μας δείχνουνε τον δρόμο».

Βέβαια, όπως επικαλούνται συνέχεια τα παιδάκια τους οι Έλληνες, ο στίχος θα έπρεπε να είναι «με τα παιδάκια μας σαν δικαιολογία, για να σας γαμήσουμε την Παναγία». Μεγάλη η χάρη της.



By Πιτσιρίκος
Είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Αποτελεί κωμικό πλέον φαινόμενο η αντικει­μενική – πέρα από κομματικές, ιδεολογικές ή άλλες θεωρήσεις – αδυναμία του ελληνι­κού πολιτικού συστήματος να εναρμονιστεί με τους στοιχειωδώς αποδεκτούς κανόνες όσον αφορά τη λειτουργία μιας σύγχρονης δυτικής δημοκρατίας. Και σε αυτό τεράστια ευθύνη έχει το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του. Οι αγεφύρωτες – υπο­τίθεται – διαφορές των κομμάτων δεν είναι παρά φασαριόζικοι θεατρινισμοί στο πεδίο των εντυπώ­σεων. Στις δυο τελευταίες προεκλογικές αναμετρή­σεις ζήσαμε την αποθέωση της φαντασιακής άσκη­σης της εξουσίας, αυτής που χαρίζει η κομματική σκοπιμότητα αλλά και η λαϊκή επιμονή να μην ανέ­χεται προεκλογικά την αλήθεια που θα αντιμετωπί­σει και θα δεχτεί μετεκλογικά.

Έτσι τα αντιμνημονιακά κόμματα κατάφεραν να ικανοποιήσουν σχετικά το λαϊκό «περί δικαίου αί­σθημα», το οποίο θεωρεί ότι για τα χάλια της χώρας μας φταίει το Μνημόνιο. Ένα Μνημόνιο το οποίο, σημειώτεον, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα… αλλά ευθύ­νεται για τα χρόνια ελλείμματα, για την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, για τα μαύρα χάλια της Παιδείας μας… Το Μνημόνιο λοιπόν, το οποίο φταί­ει για τις κακοδαιμονίες και διαστρεβλώσεις της ελ­ληνικής κοινωνίας από κτίσεως ελληνικού κράτους, υπήρξε ο καθοριστικός παράγοντας των εκλογικών αποτελεσμάτων. Στην παρούσα φάση και ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος φαίνεται να χάνει την υπομονή του μαζί μας, εμείς συμπεριφερόμαστε σαν θιγμέ­νοι επαρχιώτες, θύματα ενός άδικου συστήματος, με τα λεφτά του οποίου, σημειώτεον, γλεντήσαμε χοντρά…

Τώρα αν η επιδότηση για την καλλιέργεια του μπαμπακιού γινόταν Καγιέν, σκυλάδικο και δίμετρη Ου­κρανή, με τις ευλογίες ολόκληρου του κομματικού μας συστήματος, αυτό είναι ένα ζήτημα με το οποίο δεν ασχολήθηκε η παντογνώστρια και μαχητική ελ­ληνική Αριστερά. Αντίθετα, προέτρεπε με ζήλο πε­ρισσό, πέρυσι τέτοιο καιρό, τους αγανακτισμένους διαδηλωτές να αντιστέκονται στο Μνημόνιο, να μου­ντζώνουν το Κοινοβούλιο, να δέρνουν τους μνημονιακούς πολιτικούς, να γιαουρτώνουν και να άδουν εν χορώ το ιδιοφυές πολιτικό πρόταγμα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Να σημειώσουμε ότι τελείως συμπωματικά το τραγουδούσαν εν χορώ και τα μεθυσμένα από την εκλογική τους επιτυχία μέλη της Χρυσής Αυγής. Τυχαίο;… Δεν ξέρω!

Η νέα λοιπόν κυβέρνηση, στην οποία συμμετέ­χουν τρία κόμματα, άφησε αμέσως κατά μέρος τις προεκλογικές φαντασιώσεις και τις επαναστατι­κές απαιτήσεις προσπαθώντας να αδράξει την τε­λευταία ευκαιρία – αν αυτή υπάρχει πραγματικά… Τώρα, πώς μια χώρα πτωχευμένη, χρεωμένη, που περιμένει στη γωνία με αγωνία τις δόσεις για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, δάνεια και τοκο­γλυφίες είναι σε θέση να απαιτεί, αυτό μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν. Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη γνώ­μη των άλλων, δηλαδή των Ευρωπαίων εταίρων, και να προσπαθήσουμε, ακόμα και σε περιπτώσεις που αδικούμαστε, να αλλάξουμε την εικόνα μας με έργα κι όχι με εξυπνάδες και τσαμπουκάδες της δε­κάρας. Ας τελειώνουμε επιτέλους με το παράδοξο η χώρα να πνέει τα λοίσθια κι εμείς να προσπαθού­με να σώσουμε τα… κεκτημένα του κλάδου μας και του παρακλάδου μας. Κάποια στιγμή ας φαντασιωθούμε τη χώρα δίχως τις δεσμεύσεις της απέναντι στα συγκροτήματα, στα μεγάλα και μικρά κανάλια, στα συνδικάτα, στην κομματοκρατία και τη δαιδα­λώδη πολιτική της πελατεία, στη διαπλοκή, στα Βατοπέδιά της…

Καλούμαστε σήμερα να βελτιώσουμε την τραγι­κή μας κατάσταση κατά βασικό λόγο αποτρέποντας τη σοβαρή πιθανότητα χρεοκοπίας εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την παραμονή μας στην Ευρώπη. Κάθε άλλη πολιτική ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή. Πρέπει η χώρα να αποδείξει πως μπορεί να απε­λευθερώσει το επάγγελμα των κομμωτηρίων επι­τέλους ώστε να μπορεί ένας κομμωτής να ανοίγει απρόσκοπτα ένα κομμωτήριο. Ωστόσο, ούτε τις τρί­χες των κουρείων δεν έχουμε καταφέρει να διευθετήσουμε. Κατά τα άλλα, το Μνημόνιο εξακολου­θεί να είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Πριν από το Μνημόνιο η Ελλάδα αποτελούσε τον επί γης παράδεισο. Όλα άγγιζαν σχεδόν την τελειότητα και ξαφνικά προέκυψε το Μνημόνιο και μας έδιωξε από… την ελληνική ουτοπία: αυτής της αβυσσαλέας αυθαιρεσίας στην οποία είχαμε βυθιστεί. Οι προσ­δοκίες μας από τη νέα κυβέρνηση ή από την όποια κυβέρνηση δεν μπορούν παρά να είναι ελάχιστες, και αυτό σημαίνει σε πρώτη φάση να διατηρηθού­με ζωντανοί.

ΠΗΓΗ
Ρεπορτάζ- σοκ του CNN για την ανεργία
Το δίλημμα των νέων της Ελλάδας: Παραμονή ή μετανάστευση.

Με την ανεργία, την αύξηση στο ποσοστό αυτοκτονιών, τη μετανάστευση καθώς και τα αυξημένα ποσοστά εγκληματικότητας στη χώρα μας «ασχολείται» με σημερινό δημοσίευμά του το ειδησεογραφικό πρακτορείο CNN. Πρωταγωνιστές του ρεπορτάζ είναι έξι νέοι Έλληνες όπου ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση στο πως αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση της Ελλάδας.

Η Μαρία Παπαναγιωτάκη και ο Αριστοτέλης Σκαλίζος είναι μαζί δυο χρόνια και ανήκουν στη νέα γενιά της Ελλάδας . Οι ίδιοι δεν είναι μεν άνεργοι, αλλά έχουν υποστεί τεράστιες περικοπές στους μισθούς τους, κάτι που ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία εργαζομένων. Τώρα οι δυο τους καλούνται να αποφασίσουν εάν θα μείνουν ή θα φύγουν από τη χώρα. Οι αντικρουόμενες απόψεις τους, αποδεικνύουν το διχασμό της νεολαίας. Η Μαρία σκέφτεται να φύγει για Αμερική ή Αγγλία όπου έχει συγγενείς. Ο Αριστοτέλης θέλει να μείνει και να παλέψει για τη χώρα του. «Αγαπώ τη χώρα μου και δεν θέλω να την εγκαταλείψω», λέει, αναδεικνύοντας προβλήματα που αντιμετωπίζουν αρκετά ζευγάρια Ελλήνων, όταν ο ένας από τους δύο αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Μάλιστα όπως αναφέρει το ρεπορτάζ κανένας από τους δυο δεν ψήφισε στις τελευταίες εκλογές καθώς δεν είχαν χρήματα για να μεταβούν στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Ο 19χρονος αδελφός του Αριστοτέλη ο Νίκος, έχει όνειρο να πάει να σπουδάσει στην σχολή Καλών Τεχνών της Ολλανδίας. «Είναι μια πολύ όμορφη χώρα», εξηγεί ο Νίκος, και συμπληρώνει « όμως ότι χρήματα βγάλω θα τα στέλνω στην οικογένειά μου στην Ελλάδα»

Ο Μάριος - Αριστοτέλης Κουλούρης, είναι ένας ακόμη νέος που μίλησε στη συντάκτη του κειμένου. Από τη μεριά του είπε πως «η Ελλάδα πρέπει να αναπτυχθεί και να αποκτήσει τις δικές της δυνάμεις. Πολιτικά και οικονομικά. Δεν φοβάμαι όμως γιατί η χώρα μου έχει αντιμετωπίσει πολλές καταστροφές στο παρελθόν και τα έχει καταφέρει».

Τέλος το δημοσίευμα φιλοξενεί τις απόψεις δυο ακόμη νέων της Χριστίνας Ψαρράς και του Γιώργου Σταθόπουλου. Η 27χρονη Χριστίνα, σπούδασε στο London School of Economics, ενώ ο 33χρονος Γιώργος στο Middlesex University. Παρότι σπούδασαν στο εξωτερικό, και οι δύο επέλεξαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για να εργαστούν εδώ.

Περιγράφουν την πατρίδα τους ως μία χώρα όπου «το κάθε άτομο μαγειρεύει και για τον επισκέπτη, για αυτόν που φιλοξενεί, οι γονείς παραμένουν κοντά στα παιδιά τους, οι παρέες μαζεύονται σε σπίτια και συζητάνε». Όλα τα παραπάνω όμως, "θολώνουν" από την απόγνωση και τον φόβο που νοιώθουν οι νέοι που ακόμα μένει να δούμε το πως αυτό θα μεταφραστεί.

Η οικονομική κρίση επηρεάζει τόσο την καθημερινή ζωή και την οικονομική κατάσταση των νέων, αλλά και τις μεταξύ τους ερωτικές σχέσεις.

Το ρεπορτάζ κλείνει με μια δήλωση του Αριστοτέλη «Θα αναγκαστώ να φύγω από τη χώρα, αν η Μαρία αποφασίσει κάτι τέτοιο».


Πηγή: Πρώτο Θέμα
Ψυχιατρική: μια βιομηχανία θανάτου
Δείτε το πλήρες ντοκιμαντέρ Ψυχιατρική: Μια βιομηχανία Θανάτου με όλα τα μέρη του, έτσι ώστε να έχετε μια σφαιρική οπτική της ψυχιατρικής επιρροής στην κοινωνία μας.


Προειδοποίηση:
Αυτό το ντοκιμαντέρ δεν είναι για παιδιά. Ένα μεγάλο μέρος του του film έχει παρθεί από πρόσφατα και παλαιότερα film αρχείου ψυχιάτρων σε δράση και ως εκ τούτου είναι σε κάποιες στιγμές σκληρό.

Οι ψυχίατροι ισχυρίζονται ότι οι καταστρεπτικές και θανατηφόρες "θεραπείες" και μέθοδοι τους έχουν αλλάξει. Αυτό το σοκαριστικό βίντεο θα σας δώσει τα δεδομένα.
Μόλις εξοπλιστείτε με τις πληροφορίες που πρόκειται να δείτε ενημερώστε και άλλους, συνεργαστείτε μαζί μας ώστε να τερματίσουμε τις καταστρεπτικές θεραπείες των ψυχιάτρων και να τερματίσουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ψυχιατρική.
Επιτροπή πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα (cchr)

Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ,
Ψυχιατρική: Μια βιομηχανία Θανάτου (Στα ελληνικά)


(Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από 12 μέρη. Μόλις τελειώνει το ένα βίντεο συνεχίζει αυτόματα το επόμενο..)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα του πώς συνεργάζονται οι φαρμακευτικές με τους ψυχίατρους για να επινοήσουν νέες ψυχικές ασθένειες και να πουλήσουν νέα ψυχοφάρμακα μπορείτε να προμηθευτείτε δωρεάν το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ της Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Στα ελληνικά) με τίτλο το Μάρκετινγκ της Τρέλας ΕΔΩ.
Ζητώ συγγνώμη από τους εφήβους που τους κάνουμε «παπαγάλους»…Της Ευγενίας Μπουρνόβα
Τώρα που πέρασε το άγχος και η ελληνική οικογένεια δεν δίνει πλέον εξετάσεις, τώρα που μπορούμε να δούμε σχεδόν νηφάλια το θέμα των λεγόμενων Πανελληνίων Εξετάσεων, είναι σκόπιμο να αρχίσουμε τη συζήτηση που ξεχνάμε να κάνουμε κάθε φορά που τελειώνει αυτό το μεγάλο εθνικό ζήτημα.

Προσωπικά ζητώ συγγνώμη από κάθε υποψήφιο που ακόμα δεν κατάφερα με τις λιγοστές μου δυνάμεις και, προφανώς, μαζί με άλλους να πείσω τις προηγούμενες ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας να αλλάξουν το σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στο όνομα του αδιάβλητου της διαδικασίας συνεχίζουν να θυσιάζονται γενιές εφήβων, υφίστανται οικονομική αφαίμαξη όλες οι οικογένειες, τα λεφτά των οποίων δεν πάνε στο δημόσιο αλλά στις τσέπες των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας, οι οποίοι θησαυρίζουν, συμβάλλοντας στη διατήρηση της παραοικονομίας!

Πριν, όμως, αποφασίσουμε πώς ακριβώς πρέπει να είναι το σύστημα πρόσβασης (και γι’ αυτό υπάρχουν αρκετές προτάσεις), πρέπει να αποφασίσουμε για το είδος των γνώσεων που θέλουμε να έχουν οι νέοι πολίτες των 18 χρόνων, ώστε στη συνέχεια να ελέγξουμε αν πράγματι τις έχουν αποκτήσει για να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Ποιες γνώσεις απαιτείται να έχει ένας απόφοιτος του Λυκείου; Γιατί πρέπει να παπαγαλίζει αντί να μάθει πώς να μαθαίνει, άρα και πώς να σκέφτεται; Το σημερινό σύστημα με τον τεράστιο όγκο πληροφοριών αντιμετωπίζει τους εγκεφάλους των παιδιών σαν άδειους κάδους και ρίχνει μέσα άπειρα δεδομένα τα οποία παραμένουν ατάκτως εριμμένα.

Μου έλεγε συνάδελφος Βιολόγος πόσο άχρηστο και ανώφελο είναι το θέμα που ζητήθηκε φέτος στη Βιολογία σχετικά με τον ιό του AIDS. Συγκεκριμένα, ζητήθηκε από τους υποψηφίους να γράψουν τη δομή του ιού, κάτι που έμαθαν παπαγαλία και που θα έχουν ήδη ξεχάσει τώρα, λες και είναι χρήσιμη γνώση, αφού οποιαδήποτε στιγμή μπορεί κανείς να το δει στο διαδίκτυο.

Εκείνο που θα έπρεπε να έχουν ρωτήσει, άρα εκείνο που θα έπρεπε να είχαν μάθει οι έφηβοι, είναι γιατί είναι επικίνδυνος ο ιός του AIDS (και να απαντήσουν, σύμφωνα με τη συνάδελφό μου, ότι η επικινδυνότητά του έγκειται στο γεγονός ότι ο ιός αυτός «κάθεται» στο DNA και δεν μπορείς να τον ξεφορτωθείς μετά!).

Αυτό χρειάζεται να ξέρει ο Έλληνας έφηβος και ο Έλληνας πολίτης! Το αποκορύφωμα, βεβαίως, είναι η επιστήμη που ασκώ, δηλαδή η Ιστορία, όπου το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να μη θέλουν οι νέοι και οι νέες, μετά τις εξετάσεις, να ξανακούσουν για ιστορία.

Ας συνεννοηθούμε ότι εκσυγχρονισμός στην Εκπαίδευση δεν είναι να ρίχνεις σε ένα καζάνι όλη τη γνώση που υπάρχει αλλά να βάζεις τις βάσεις ώστε να μπορεί ο νέος να προσθέτει, να «κουμπώνει», να «δένει» την καινούρια γνώση, να ταξινομεί, να ιεραρχεί. Πρέπει να μαθαίνουμε τους νέους να μαθαίνουν και όχι να θεωρούμε ότι πρέπει να ξέρουν ό,τι ξέρουμε.

Το σχολείο χρειάζεται επειγόντως αλλαγές. Το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να ελπίζει σε πραγματική βελτίωση όσο το Λύκειο δεν αλλάζει. Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, η οποία λείπει τελείως από την υποχρεωτική εκπαίδευση, και η ανάγκη μιας μεταρρύθμισης που θα απελευθερώνει τις πραγματικές δημιουργικές δυνάμεις είναι επιτακτική.

*Η Ευγενία Μπουρνόβα είναι καθηγήτρια Οικονομικής – Κοινωνικής Ιστορίας και Ιστορίας Πόλεων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πηγή: aixmi.gr
Μόνοι
Ο κ. Τσίπρας ανοίγοντας τις διήμερες εργασίες της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, κατηγόρησε τη ΔΗΜΑΡ λέγοντας ότι «έχει ξεπεράσει την εκτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα είναι το “αριστερό άλλοθι” της συγκυβέρνησης: Αριστερό, είναι πλέον σαφές ότι δεν είναι. Άλλοθι, είναι μάλλον η συγκυβέρνηση για τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην εξουσία».

O κ. Τσίπρας στις 6 Ιουνίου δήλωνε: «τόσο το ΚΚΕ όσο και η ΔΗΜΑΡ πρέπει να είναι κυβερνητικοί εταίροι σε μια κυβέρνηση Αριστεράς». Από την Κρήτη, μάλιστα, είχε απευθυνθεί στον «φίλο» Φώτη Κουβέλη.

Εκείνη την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βάφτιζε «αριστερή» τη ΔΗΜΑΡ, κάποιοι φώναζαν ότι ο κυρ-Φώτης είναι γυμνός. Ότι δεν έχει σχέση με ιδεολογίες. Ότι είναι δεκανίκι των μνημονιακών κομμάτων. Όμως εκείνοι που τα φώναζαν ήταν κάτι ανεξάρτητοι, δεν ήταν «γνήσιοι ΣΥΡΙΖΑίοι» για ν’ ακουστεί η φωνή τους. Σήμερα, με διαφορά φάσης, ο κ. Τσίπρας ανακάλυψε την πυρίτιδα. Δυστυχώς, τώρα είναι αργά. Κι επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε το άλλοθι… αριστερότητας της ΔΗΜΑΡ!

Είπε ακόμη ο κ. Τσίπρας κατά την ομιλία του στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαρατέθηκε με το συντηρητικό κατεστημένο και τη μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία. Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν καταφέραμε τότε να καταλάβουμε τη “Βαστίλη”, καταφέραμε όμως να την κλονίσουμε τόσο ώστε να είμαστε σήμερα σχεδόν βέβαιοι ότι θα καταφέρουμε να την καταλάβουμε σύντομα την επόμενη φορά».

Πρώτον, η Βαστίλη και καμία «Βαστίλη» ούτε κλονίστηκε ούτε καταλήφθηκε με εκλογές. Με επαναστάσεις και ξεσηκωμούς πάντα γινόταν οι καταλήψεις. Η Βαστίλη και η κάθε «Βαστίλη», κ. Τσίπρα, δεν είναι αντικείμενο τελετής παράδοσης – παραλαβής, όπως γίνεται με τις αλλαγές ηγεσίας στα υπουργεία. Το έχετε μπερδέψει.

Καλείτε, ουσιαστικά τον κόσμο να παραμείνει ψύχραιμος περιμένοντας πότε θα δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη εκλογική του μάχη για να καταλάβει τη «Βαστίλη». Κι ως τότε τί θα γίνει κ. Τσίπρα; Πραγματικά αναρωτιέμαι αν έχετε χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι ένας μεγάλος αριθμός εξαθλιωμένων πολιτών μπορεί ν’ αντέξει μέχρι τις επόμενες εκλογές; Πιστεύετε πραγματικά ότι όλοι αυτοί οι άνεργοι που δημιουργούνται καθημερινά, μπορούν να αντέξουν απλά και μόνο βλέποντάς σας να δίνετε ρεσιτάλ καταγγελτικού λόγου στη Βουλή κι ύστερα να αποσύρεστε ησύχως για δείπνο;

Κάποιος θα πρέπει να σας θυμίσει κ. Τσίπρα το σημαντικότερο όλων. Ότι, δηλαδή, η Βαστίλη δεν έπεσε από εκείνους που ήταν μέσα, αλλά από εκείνους που ήταν έξω. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ, κ. Τσίπρα, βρίσκεται εντός «Βαστίλης» και μάλιστα σε προνομιακή θέση. Εκτός κι αν θέλετε να μας πείσετε ότι αποφασίσατε να «χτυπήσετε το σύστημα από μέσα», κάτι που είχε πρωτοπεί πριν πολλά χρόνια το ΚΚΕ κι ακόμη το μετανιώνει επειδή είχε μετατραπεί σε ανέκδοτο.

Ειλικρινά, μέχρι σήμερα αντιμετώπιζα με σκεπτικισμό όσους τα μάζευαν κι έφευγαν σε ξένες χώρες. Φοβάμαι, ότι με τόση μοναξιά σε πολιτικό επίπεδο και τόση νιρβάνα στην κοινωνία, η μετανάστευση αρχίζει να παίρνει χαρακτήρα επαναστατικής πράξης.

Ναι, επαναστατικής πράξης. Η αναζήτηση της αξιοπρέπειας και η μάχη για να την κερδίσεις είναι ένας επαναστατικός στόχος. Όταν στην Πολιτεία σου, οι νεοναζί έχουν μετατραπεί επισήμως και ανενόχλητοι σε Φύλακες, τότε η αλλαγή Πολιτείας αποκτά άλλη σημασία. Είναι κάπως μπερδεμένο, όμως δεν ηττήθηκαν αυτοί που φεύγουν, αλλά αυτοί που μένουν. Ατάραχοι. Αποδεχόμενοι την κατάσταση ως έχει. Δίνοντας την έγκρισή τους σιωπηλά ή μέσω εκλογών στον αφανισμό.

Εσείς που φεύγετε, ρίχτε μας και μια μούντζα για αποχαιρετισμό. Ίσως κάποια από αυτές τις μούντζες μας θυμώσει και νιώσουμε λιγάκι ζωντανοί.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Η πεθερά πίσω από τον ομαδικό βιασμό της 17χρονης
Η πεθερά της 17χρονης, που έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού, πίσω από τον εφιάλτη που έζησε το βράδυ του Σαββάτου η ανήλικη. Η ανήλικη από τη Βουλγαρία, που συζούσε με νεαρό ομοεθνή της στο Ρέθυμνο, έψαχνε για δουλειά, καθώς με δυσκολία τα έβγαζαν πέρα.


Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου της τηλεφώνησε η πεθερά της και της ζήτησε να ετοιμαστεί, καθώς θα περνούσε μαζί με τον άντρα της και έναν φίλο τους, για να την πάρουν για μια δουλειά, σε ταβέρνα χωριού του Ρεθύμνου.

Η ανήλικη, σύμφωνα με το "Έθνος", ετοιμάστηκε και επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο των πεθερικών της. Όπως ανέφερε αργότερα σε αστυνομικούς, πήγαν σε μια αγροτική τοποθεσία έξω από χωριό της πόλης, αλλά δεν υπήρχε ταβέρνα.

Την οδήγησαν τότε σε μία στάνη όπου ήδη περίμεναν τέσσερις αλλοδαποί, δύο Ινδοί και δύο Πακιστανοί. Αφού τη βίασαν, η πεθερά της επέστρεψε για να την πάρει. Όπως καταγγέλλεται, της πέταξε 50 ευρώ και την προειδοποίησε να μη μιλήσει σε κανέναν για όσα συνέβησαν εκεί.

Η 17χρονη όμως αφού επέστρεψαν στο σπίτι πήγε στην αστυνομία και κατήγγειλε όσα είχαν συμβεί. Ανάμεσα στους έξι συλληφθέντες είναι και η πεθερά της ανήλικης κοπέλας, ενώ αναζητείται ένα ακόμα άτομο.

Τον λόγο για την υπόθεση που συγκλονίζει την τοπική κοινωνία, έχει η δικαιοσύνη, ενώ οι έρευνες της αστυνομίας, για τον εντοπισμό και τη σύλληψη όλων όσων εμπλέκονται συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.



πηγή
Οι Έλληνες επιστήμονες - μηχανικοί του CERN......
Είναι οι Ελληνες, που ζουν και εργάζονται στο «επιστημονικό κέντρο του κόσμου», σε ότι αφορά τις έρευνες για τον εντοπισμό της «αρχής των πάντων». Επιστήμονες, φυσικοί, θεωρητικοί και πειραματικοί, μηχανικοί, τεχνολόγοι, προγραμματιστές, φοιτητές. Μία κοινότητα περίπου 180 Ελλήνων, από τους οποίους τουλάχιστον 20 μόνιμοι. Καθημερινά τα τελευταία χρόνια περνούν την πύλη του Κέντρου Σωματιδιακής Φυσικής CERN στη Γενεύη – οι φύλακες τους γνωρίζουν με τα μικρά τους ονόματα και όχι από την ταυτότητα που έχουν κρεμασμένη στο στήθος τους. Είναι οι Ελληνες,που συγκαταλέγονται στα σπουδαιότερα μυαλά της επιστήμης της Φυσικής, έχοντας στη διάθεσή τους τον πιο σύγχρονο πειραματικό εξοπλισμό, και που μαζί με άλλους 2.500 συναδέλφους τους, πανηγύρισαν την περασμένη Τετάρτη, επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του σωματιδίου του Higgs.

Ας γνωρίσουμε μερικούς από αυτούς...

Μιχάλης Καρατζινός: «Εργάζομαι στο μεγαλύτερο ελληνικό εργαστήριο του κόσμου!»

Με αυτή τη φράση ο πειραματικός φυσικός, Μιχάλης Καρατζινός, μετέφερε στην τηλεφωνική μας επικοινωνία τον τρόπο με τον οποίο αισθάνεται το εργαστήριο, που τα τελευταία 24ωρα μετά την ανακοίνωση για την ανακάλυψη του σωματιδίου του Higgs, έχει προσελκύσει τα βλέμματα της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. «Ζω και εργάζομαι εδώ 20 χρόνια. Τα τελευταία δύο, από 80 ώρες την εβδομάδα για να λειτουργήσει όπως πρέπει ο επιταχυντής. Η Ελλάδα συνεισφέρει ετησίως στις έρευνες 15 εκατ. ευρώ τον χρόνο - ποσό που αντιστοιχεί στο 2% του συνόλου, εγώ είμαι Έλληνας, άρα; Εργάζομαι στο μεγαλύτερο ελληνικό εργαστήριο του κόσμου» επαναλαμβάνει.

Πως αισθάνεται ο Μιχάλης Καρατζινός στο άκουσμα της μεγάλης επιστημονικής ανακάλυψης; «Το ξέραμε από το Δεκέμβριο, έλειπαν κάποιες λεπτομέρειες» σε προσγειώνει απότομα αλλά για λίγο «Είναι εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν πρόκειται επί της ουσίας για ανακάλυψη, αλλά για επιβεβαίωση μιας ερευνητικής ομάδας με τον κ. Higgs από το 1964. Φανταστείτε, αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονταν τότε κάτι, που δεν είχαμε δυνατότητα σε καμία από τις δεκαετίες που ακολούθησαν να αποδείξουμε. Προφανώς και είμαι ικανοποιημένος, έχω δει ανθρώπους να εργάζονται στο αντικείμενο 20 χρόνια και επιτέλους ο κόπος τους ανταμείφθηκε. Αισθάνομαι όμως και άλλο ένα συναίσθημα, περίεργο, μία λύπη. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν δεν βρίσκαμε το σωματίδιο, αλλά κάτι πολύ κοντά σε αυτό. Κάτι που να μας κάνει να αναθεωρήσουμε ορισμένα στοιχεία και να συνεχίσουμε την έρευνα από άλλη οπτική γωνία» συμπληρώνει. Ωστόσο, ήδη όπως αποκαλύπτει, έχει καταθέσει πρόταση, για τη δημιουργία ενός εργοστασίου παραγωγής σωματιδίων Higgs, «γιατί αυτό πρέπει να είναι το επόμενο βήμα, δεν υπάρχει τέλος στην έρευνα».

Πάρις Σφήκας: «Μάθαμε, πως τα πάντα αποκτούν υπόσταση»

Ο Πάρις Σφήκας, δεν έκρυβε τη χαρά του για τις εξελίξεις. Καθηγητής Σωματιδιακής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέλος της ομάδας του CERN - συντονιστής φυσικής του πειράματος CMS, έχοντας υπό την επίβλεψή του 16 ερευνητικές ομάδες και 1100 πειραματικούς φυσικούς από όλο τον κόσμο - δεν είναι εύκολο να εξηγήσει με απλά λόγια τι σημαίνει «το μποζόνιο του Higgs», όπως προτιμά να το αποκαλεί αντί του σωματιδίου του Θεού που έχει επικρατήσει. O ίδιος, στις λιγοστές του δηλώσεις, ήταν εξαιρετικά προσεκτικός. «Η ανακάλυψη απαντά στο ερώτημα, πώς τα πάντα αποκτούν υπόσταση». Το πριν, δεν υπάρχει, δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Και η συνέχεια; «Τώρα το βρήκαμε. Δεν ξέρουμε τίποτε πέραν της ύπαρξής του. Ποιες είναι οι ιδιότητές του; Μήπως κάνει κι άλλα πράγματα πέρα από το να δίνει μάζα; Συνεχίζουμε να τρέχουμε και θα συνεχίσουμε για τουλάχιστον οκτώ μήνες» δηλώνει.

Κωνσταντίνος Κορδάς: «Ο αέναος κύκλος της εξέλιξης»

Στον τέλειο κύκλο έρευνας – τεχνολογίας αναφέρθηκε ο λέκτορας στο AΠΘ και συντονιστής στο πείραμα του CERN της ανάλυσης φυσικής στο κανάλι παραγωγής ΖΖ, κ. Κορδάς Κωνσταντίνος. Ο ίδιος επισημαίνει πως «με κάθε ανακάλυψη που κάνουμε, καταλαβαίνουμε τον κόσμο καλύτερα - αυτή είναι η δουλειά του ανθρώπου» και συνεχίζει: «Όλα όσα επιτυγχάνονται σήμερα, είναι απόρροια του ερευνητικού έργου των προηγούμενων γενεών. Ο κ. Κορδάς ξεκαθαρίζει πως έρευνα και τεχνολογία αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργώντας έναν τέλειο κύκλο. «Για να εντοπίσουμε νέα σωματίδια και να ικανοποιήσουμε την περιέργειά μας, χρειαζόμαστε μηχανήματα που είναι στην αιχμή της τεχνολογίας, όπως τον επιταχυντή. Οδηγώντας την τεχνολογία στα όριά της, προκύπτουν εφαρμογές που βελτιώνουν τη ζωή μας. Για παράδειγμα, το να καταλάβουμε πως δουλεύουν οι πυρήνες και πως αν βάλουμε ένα μαγνητικό πεδίο, προσανατολίζονται με αυτό, μας οδήγησε στις μαγνητικές τομογραφίες» και καταλήγει: «Η ανακάλυψη χρησιμοποιείται για να δημιουργηθεί τεχνολογία αιχμής, η οποία χρειάζεται να για κάνεις μία ακόμη ανακάλυψη, κ.ο.κ.»

Περήφανοι για τις επιλογές τους

Ο κατάλογος των Ελλήνων που εργάζονται στο CERN δεν τελειώνει. Η Δεσποινα Χατζηφωτιάδου, πειραματικός φυσικός εργάζεται σαν πρώτης βαθμίδας ερευνητής του Εθνικού ινστιτούτου πυρηνικής φυσικής της Ιταλίας, με έδρα τη Μπολόνια. Ζει στα Γαλλο- ελβετικά σύνορα από το 1987. Οταν ξεκίνησε να δουλεύει στο CERN, ήταν Λέκτορας στη Θεσσαλονίκη. Οι απουσίες της από την εργασία της την οδήγησαν σε απόλυση, ωστόσο δεν το μετανιώνει, καθώς κατάφερε να γνωρίσει την κορυφή της έρευνας στον κλάδο της

Η Μαρία Δήμου είναι μηχανικός υπολογιστών και Φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων. Είναι η γυναίκα που για πάνω από 15 χρόνια δημιουργεί επανάσταση στην επιστήμη των υπολογιστών. Τα παιδιά της πηγαίνουν στο ελβετικό σχολείο το πρωί και στο ελληνικό το απόγευμα για τη γλώσσα. Στο CERN προσελήφθη για να φτιάξει μια πύλη ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Τροποποίησε τη διεύθυνση του mail από κώδικα σε ονοματεπώνυμο για να το χρησιμοποιούμε όλοι με τη σημερινή του μορφή. Σήμερα ασχολείται με τα δίκτυα πλέγματος υπολογιστών Grid.



Πηγή
Περίεργη δήλωση στην επιστολή του Πρωθυπουργού προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
Αναδημοσιεύουμε μια σοβαρή παρατήρηση του δημοσιογράφου Δημήτρη Κωσταντακόπουλου που επιβεβαιώνει τις ανησυχίες των Ελλήνων Πολιτών. Η παρατήρηση αναφέρεται σε ένα περίεργο όρο που περιλαμβάνεται στην επιστολή που έστειλε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αναλυτικά το κείμενο της επιστολής του Έλληνα πρωθυπουργού έχει ως εξής: Οι μαυρισμένη φράση έγινε από τη σύνταξη του «ID» για να την προσέξουν οι αναγνώστες. «Αθήνα, 27 Ιουνίου 2012.

Όπως σας έχω πληροφορήσει, δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παραστώ στο σημερινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λόγω μιας οφθαλμολογικής επέμβασης που έπρεπε να γίνει. Η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια. Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας επαναβεβαιώσω ότι η Ελλάδα είναι απόλυτα αποφασισμένη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την πρόσφατη συμφωνία διάσωσης. Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας αποδέχεται την ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης και είναι πλήρως δεσμευμένη στους στόχους, στους αντικειμενικούς σκοπούς και σε όλες τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος. Θα επιταχύνω την εφαρμογή του Προγράμματος με έμφαση στον τομέα των Ιδιωτικοποιήσεων. Βεβαίως, υπάρχει το ζήτημα ορισμένων αναγκαίων τροποποιήσεων του Προγράμματος, ώστε να ελεγχθεί η άνευ προηγουμένου ανεργία και να ανασχεθεί η καταστρεπτική ύφεση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα για πέμπτο συνεχές έτος. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλισθεί, επίσης, η επίτευξη όλων των στόχων. Προσβλέπω σε συνάντησή μας, ευθύς ως οι γιατροί μου επιτρέψουν να ταξιδέψω. Αντώνης Κ. Σαμαράς».

Ο όρος «ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης» δεν είναι ελληνικός, αλλά…αμερικάνικος όρος που μεταφράστηκε λέξη προς λέξη, μάλλον κατόπιν απαίτησης του ΔΝΤ και της ΕΕ. Όροι σαν και αυτόν χρησιμοποιούνταν από τους αποικιοκράτες όταν «βοηθούσαν» τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής και της Νοτίου Αμερικής για να τους δεσμεύουν απόλυτα στην κυριαρχία τους! Πιο απλά στα Αμερικάνικα, αυτός ο όρος σημαίνει ότι την απόλυτη Ευθύνη των Αποτελεσμάτων του Προγράμματος Σταθεροποίησης Αναλαμβάνει η Ελληνική Κυβέρνηση. Δηλαδή, αν Πτωχεύση η χώρα, την ευθύνη την έχει η Ελληνική Κυβέρνηση και όχι οι δανειστές που την επέβαλαν. Διαβάστε την ανάλυση που ακολουθεί και δώστε τη στα παιδιά σας.

Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, ωστόσο, απο μια πλευρά, καλώς οι δανειστές ζητούν να είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την Πτώχευση της Ελλάδας για ένα και μόνον λόγο: Το Μνημόνιο ΙΙ ζητούσε δύο πράγματα. 1) Περικοπές στην άγρια Σπατάλη των πολλαπλών μισθών, επιδομάτων και συντάξεων, πέρα από τους μισθούς και τις συντάξεις-μαιμού που τσέπωναν τα ίδια πρόσωπα και όχι στην οριζόντια κάθετη μείωση όλων των μισθών και συντάξεων και 2) Ξερίζωμα της Κομματικής Διακυβέρνησης και των αναρίθμητων Οργανισμών-Μαιμού που ευθύνονται για δισεκατομμύρια σε άχρηστες δαπάνες καθώς και Διαφάνεια στις Κρατικές Προμήθειες από τις Εταιρείες που ανήκουν στους Έλληνες Πρωθυπουργούς και Υπουργούς και των δύο Κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Βέβαια οι δικοί μας σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καταδώσουν τους…εαυτούς τους! Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι οι ξένοι δανειστές μας και επικριτές μας! Άρα η υποκρισία τους είναι ολοφάνερη…Μπορεί ο Α. Σαμαράς να μη συμμετείχε γιατί ήταν εκτός Πολιτικής για πολλά χρόνια, όμως γνωρίζει με μεγάλη ακρίβεια ποίοι είναι αυτοί που ελέγχουν όλες τις Εταιρείες που Προμηθεύουν το Κράτος.

Από την άλλη πλευρά, για να βάζουμε τα πράγματα σε κάποια λογική βάση, ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης της Πτώχευσης ορισμένων Ευρωπαϊκών Κρατών, επιβαρύνει τις μεγάλες παγκόσμιες Τράπεζες που Δάνειζαν με μεγάλη ευκολία Κράτη γνωρίζονται ότι η Οικονομία τους δεν πρόκειται ποτέ να εξοφλήσει τα εν λόγω Δάνεια.Αυτή η υστερόβουλη ενέργεια θα πρέπει κάποια ημέρα να ποινικοποιηθεί αυστηρά! Μάλιστα, πλήρωναν στους Διεφθαρμένους Πολιτικούς και τη σχετική Προμήθεια, Αμοιβή Σύστασης, γνωστή ως Referral Fee. Οι εν λόγω Τράπεζες έχοντας απεριόριστη πρόσβαση στα χρήματα και έχοντας εξασφαλίσει πριν αυτά κυκλοφορήσουν τεράστια περιθώρια Κέρδους για τις ίδιες, αναζητούν καθημερινά Δανειολήπτες και για αυτό και πληρώνουν τις σχετικές Προμήθειες οι οποίες δεν είναι καθόλου αμελητέες γιατί Κερδίζουν απεριόριστους τόκους που τις επιτρέπουν να δίνουν μεγάλες προμήθειες!

Υπενθυμίζουμε ότι οι μεγάλοι τοκογλύφοι της ιστορίας ξεκίνησαν από τους Αγγλοσάξωνες Άγγλους Τραπεζίτες που έδωσαν πχ ένα δάνειο στην Ελλάδα ένα εκατομμύριο λίρες Αγγλίας, όταν ιδρύθηκε ως Κράτος το 1830, όμως η εκταμίευση περιορίστηκε στις 500.000 λίρες Αγγλίας. Η διαφορά εξηγήθηκε ως «Εξοδα»!

Το ιστορικό Έγκλημα των δικών μας Πολιτικών των τελευταίων 37 χρόνων είναι το εξής: Μπορούσαν να εξασφαλίσουν προνόμια για την Ελληνική Κοινωνία, όπως τα κατάφεραν οι Γερμανοί, Ολλανδοί, Σουηδοί, Δανοί, Φιλανδοί κα. για τις δικές τους Κοινωνίες. Και αυτοί χρηματίστηκαν για να μπορέσουν να παραμείνουν στην Πολιτική σκηνή. Όμως δεν ξεπούλησαν τα πάντα! Διαπραγματεύτηκαν προνόμια για το Κράτος τους! Οι δικοί μας ίσως λόγω του ραγιάδικου κόμπλεξ που μας χαρακτηρίζει δεν είχαν το σθένος να πατήσουν λίγο το πόδι τους και να Διαπραγματευτούν υπέρ των Ελλήνων Πολιτών!

Ένα παράδειγμα: Αν οι Γερμανοί βρίσκονταν σε μια διαπραγμάτευση με Αμερικανούς ας πούμε για μια τεράστια Επένδυση στη Γερμανία, πώς φαντάζεστε ότι θα τους αντιμετώπιζαν οι Αμερικανοί Διαπραγματευτές; Με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετώπιζαν τους Έλληνες ή τους Νιγηριανούς;

Εκεί ακριβώς φωλιάζει το πρόβλημα και όπως πολύ σοφά είπε ο δικός μας Σωκράτης:

Η Ζωή των Εθνών είναι όπως η Ζωή των Ατόμων.


Και η Σύγχρονη Ψυχολογία συμπληρώνει:


Η συμπεριφορά του άλλου εξαρτάται από τη δική μας!
Έτσι για να προετοιμάζουμε τα παιδιά μας να ξεπεράσουν το Σύνδρομο του «Greek»!
Η «Αυτοεκτίμηση» Κερδίζεται αφού Παράγουμε Έργο». Δεν χαρίζεται από κανέναν!



Λόγιος Ερμής
Τους θρέφει μόνο ο φόβος μας
Πιτσιρίκο καλησπέρα. Μόλις γύρισα σπίτι από μια βραδιά σε τρεντυ μπαρ πέριξ του Συντάγματος. Δεν σου γράφω ούτε για τα υγρά μωρά, ούτε για τις παγωμένες μπύρες που μου έδιναν κουράγιο για να παλέψω με τη ζέστη. Το κακό σήμα με ανάγκασε κάποια στιγμή να βγω έξω, στην Βουλής, για να απαντήσω σε μια κλήση. Μιλώντας στο κινητό, έπιασε το ελεύθερο αυτί μου μια λεκτική ένταση και είδα έναν μετανάστη να άγεται σε μορφή κωλοφεράντζας από αγανακτισμένο Ελληνάρα χαιτέο, οδηγό φορτηγού εφοδιασμού (κάβας, όπως έμαθα αργότερα).

Να σημειώσω εδώ, με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ κι εγώ θύμα των κλισέ, ότι ο άτυχος βορειοαφρικανός σύντροφος ήταν καθαρός, ενδεδυμένος ιμάτια Έλληνος μεσοαστού προ κρίσεως και με ένα βλέμμα απορίας για την κατάσταση που βίωνε.

Σε χρόνο dt, εμφανίζεται μεσήλιξ φασίστας ακτιβιστής, ο οποίος τον πιάνει από το λαρύγγι, τον κολλάει στον τοίχο και ετοιμάζεται να του χώσει μπουκέτο.

Το γεγονός που σου περιγράφω έχει λάβει χώρα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και καταλαβαίνω ότι είμαι ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι, οπότε ασυναίσθητα επεμβαίνω και καταφέρνω να γλιτώσω τον άνθρωπο.

Μέχρι εδώ είμαι ο σούπερ ήρωας, ο μόνος που θα μπορούσε να σώσει τον μάλλον Βορειοαφρικανό (νόμιμο, όπως έμαθα αργότερα, μετανάστη.)

Και τότε έρχεται η πραγματικότητα να καταρρίψει την ηρωική όπως πίστευα μέχρι τότε πράξη μου.

Ξαφνικά καταλαβαίνω ότι είμαι περικυκλωμένος από μια ομάδα πέντε με έξι ομοιόμορφα ντυμένων,με γαλάζια πουκάμισα και σκούρα παντελόνια, φουσκωτών.

Ο επικεφαλής (έτσι τουλάχιστον ενεργούσε) μου έκανε ένα πέσιμο λέγοντας μου ότι είναι αστυνομικοί,να μαζευτώ κτλ.

Στο άκουσμα του αυτοπροσδιορισμού του, δεν κρατήθηκα και του είπα ότι αφού είναι αστυνομικός και είναι παρών σε αυτό το δρώμενο, είναι δικιά του δουλειά να σταματήσει το λιντσάρισμα.

Συμπλήρωσα δε ότι αισθάνομαι ντροπή να ζω σε μια χώρα που συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα 100 μέτρα από τη Βουλή. Η απάντηση του ήταν ότι μπορώ να καλέσω ένα περιπολικό και να πάμε στο τμήμα για κατάθεση! Ξαφνικά βρέθηκα να είμαι ο κατηγορούμενος για το συμβάν από μια δράκα «φρουρών»" του νόμου και της τάξης.

Το δρώμενο έλαβε χώρα για λίγα ακόμα λεπτά με έμενα, τον συγκεκριμένο κύριο (ο οποίος είναι φτυστός με τον Παναγιώταρο) και τον οδηγό του βαν να λογομαχούμε, ενώ ο μετανάστης τους φώναζε από απόσταση ασφαλείας ότι κάποια μέρα θα το βρούνε μπροστά τους.

Τότε, κοιτάζοντας γύρω μου κατάλαβα ότι ο φασίστας που έσκασε από το πουθενά είχε εξαφανιστεί,όπως κάθε καλή κότα.

Το λήξαμε εκεί αλλά το μανιαούρι μου δεν με άφηνε να ηρεμήσω. Από γείτονες έμαθα ότι η ομάδα των φουσκωτών είναι αστυνομικοί με πολιτικά, οι οποίοι φρουρούν πολιτικά γραφεία που βρίσκονται εντός στοάς.

Τώρα που σου γράφω είναι νύχτα, γύρισα σπίτι αλλά δεν μπορώ να ηρεμήσω. Όπως είπα και πριν νιώθω ντροπή να ζω σε μια χώρα που συμβαίνουν τέτοια γεγονότα.στο κέντρο της πρωτεύουσάς της.

Ο λόγος που σου στέλνω αυτό το e-mail είναι γιατί μετά την εξαφάνιση του φασίστα από το set, σιγουρεύτηκα για αυτό που καιρό τώρα σκέφτομαι¨Οι φασίστες είναι οι μεγαλύτερες κότες,το μόνο που τους θρέφει είναι ο φόβος μας και η προστασία που τους παρέχουν οι θεσμοί που έπρεπε να τους κυνηγάνε.

Όλοι μαζί μπορούμε να τους αναγκάσουμε να κρυφτούν πάλι στις τρύπες τους. Ακόμα καλύτερα, να τους αναγκάσουμε να εγκαταλείψουν την χώρα. Έτσι,για να ξεβρομίσει ο τόπος.

Monkeyprince

Υ.Γ. Εννοείται ότι μπορείς να το διαδώσεις.

(Αγαπητέ φίλε, ναι είναι χέστηδες και πάντα ήταν χέστηδες. Αλλά σας έχω άσχημα νέα. Οι φασίστες είναι πάρα πολλοί και -βέβαια- δεν είναι μόνο οι χρυσαυγίτες. Τώρα βλέπουμε τα χιλιάδες πρόσωπά τους που ήταν κρυμμένα πίσω από τις πιστωτικές κάρτες, τα δάνεια και την «Ελλάδα της ευημερίας».

Είδα στην Πλάκα πέντε νεαρά κτήνη να επιτίθενται σε μαύρο, αφού πρώτα πήγαν να τον πατήσουν με το αυτοκίνητο – για πλάκα, δεν τους έκανε τίποτα. Ατυχώς για αυτούς, ο μαύρος αποδείχτηκε πλούσιος Γάλλος τουρίστας και όχι εξαθλιωμένος Αφρικανός μετανάστης.

Είδα στο Μοναστηράκι Έλληνες αστυνομικούς να ζητούν με άγριο ύφος έγγραφα από Αμερικανούς ναύτες πολεμικού πλοίου που είχε αράξει στον Πειραιά. Ναι, οι ναύτες ήταν μαύροι. Και οι «μάγκες» αστυνομικοί ήταν πολύ δουλοπρεπείς, όταν συνειδητοποίησαν πως οι μαύροι ήταν Αμερικανοί.

Θα σας πω τι θα γίνει στη συνέχεια. Κάποιοι φασίστες θα επιτεθούν σε τουρίστες που δεν έχουν τα «σωστά» χαρακτηριστικά -δηλαδή δεν είναι λευκοί-, ή σε τουρίστες που θα θεωρήσουν «εχθρούς της Ελλάδας», αυτό θα πάρει τεράστια δημοσιότητα, και η Ελλάδα θα χάσει εκατομμύρια τουρίστες γιατί κανείς δεν θέλει να κάνει διακοπές σε μια χώρα ρατσιστών και φασιστών που έχουν μάλιστα την βεβαιότητα πως είναι απόγονοι του Σωκράτη και του Αριστοτέλη.

Τα παπαγαλάκια του Mega και του ΣΚΑΪ θα ανακαλύψουν ξαφνικά πως καταστροφή για τον τουρισμό είναι οι φασίστες που φιλοξενούν στις εκπομπές τους και όχι το ΠΑΜΕ που έφραζε τα λιμάνια -όπως ούρλιαζαν αυτοί-, ενώ είναι ολοφάνερο πως το ΠΑΜΕ -εκτός από τα λιμάνια- θα έπρεπε να φράξει και το μουνί της μάνας τους, για να μην βγουν ποτέ έξω.

Αλλά να σας πω κάτι; Χαίρομαι. Είμαι ενθουσιασμένος που η Ελλάδα βλέπει επιτέλους το άθλιο και χυδαίο πρόσωπό της στον καθρέφτη. Γιατί, αν κάποιοι ανακάλυψαν το πρόβλημα πριν από δυο χρόνια με την χρεοκοπία της χώρας, κάποιοι άλλοι το έβλεπαν εδώ και πολλά χρόνια και υπέφεραν από όλους αυτούς τους φασίστες που -εκτός από Έλληνες- περνιούνται και για άνθρωποι.

Και τώρα που η Ελλάδα βλέπει το πραγματικό πρόσωπό της στον καθρέφτη, θα πρέπει να αποφασίσει αν της αρέσει.)



pitsirikos
Γιατί ο όρος λαθρομετανάστης είναι άκυρος
Η λέξη “λαθρομετανάστης” από το καθαρά φασιστικό λεξιλόγιο ακραίων εθνικιστών και δηλωμένων ναζιστών, έχει περάσει σε καθημερινούς ανθρώπους που θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο περιγράφουν κάποιον που έχει διαπράξει κάποια παρανομία. Το πρώτο συνθετικό της λέξης “λάθρο-” είναι φορτισμένο με αρνητική σημασία και δημιουργεί συνειρμούς τύπου “λαθρεπιβάτης”, “λαθρέμπορος” κτλ, βάζοντας στην ίδια μοίρα ανθρώπους που αναζητούν καλύτερη ζωή (λες και είχαν όρεξη να ξενιτευτούν) με άτομα που παραβιάζουν νόμους ή κανονισμούς.

Ακόμη και η ίδια η ελληνική νομοθεσία αποφεύγει να χρησιμοποιήσει τον όρο “λαθρομετανάστης”. Ούτε για πρόσωπα, ούτε για την ίδια την μετανάστευση ως μετακίνηση πληθυσμού. Η υιοθέτηση της συγκεκριμένης λέξης έχει καλλιεργηθεί εντέχνως από ρατσιστικούς και ξενοφοβικούς κύκλους, με τις ευλογίες των media, που όλο και πιο συχνά την χρησιμοποιούν στο καθημερινό λεξιλόγιο. Η ένταξη αυτής της απεχθούς λέξης, ουσιαστικά έχει ως στόχο να ποινοκοποιήσει τους μετανάστες, αλλά και να δικαιολογήσει το οπλισμένο χέρι κάθε αμόρφωτου πιθήκου.

Προφανώς η μετανάστευση είναι σημαντικότατο πρόβλημα όλων των δυτικών κοινωνιών, με τα κύρια αίτιά της να εντοπίζονται στον επεκτατισμό των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και στα απολυταρχικά καθεστώτα σε κράτη της Αφρικής και της Ασίας. Το να αποκαλείς κάποιον “λαθρομετανάστη”, ουσιαστικά τον θεωρείς παράνομο, προσβάλλοντας την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του. Πουθενά στον δημόσιο λόγο δεν προβλέπεται να θεωρείς κάποιον ένοχο μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Το να επιτίθεσαι ουσιαστικά στην προσωπικότητα ενός ατόμου, είναι απάνθρωπο και χυδαίο. Πέρα τούτου είναι και πολιτικά ανήθικο.

Εκτός από το υπαρκτό πρόβλημα που δημιουργείται με την γκετοποίηση δεκάδων εκατοντάδων ανθρώπων, θα πρέπει να σταθούμε στον ρόλο των ΜΜΕ, που διαχρονικά αναδεικνύουν την μετανάστευση ως αιτία της υποβάθμισης των περιοχών και της εγκληματικότητας. Σε συνδυασμό με την αγανάκτηση και την απελπισία κατοίκων περιοχών που έχουν αφεθεί επίτηδες στην μοίρα τους, κάνουν ευρέως αποδεκτή την χρήση του “λαθρομετανάστης”. Επίσης ο μισαλλόδοξος λόγος της ακροδεξιάς νομιμοποιήθηκε από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τοποθετώντας το ζήτημα ως το μόνο άξιο λόγου, πετώντας κάτω από το χαλί, τις πολιτικές που απαξιώνουν την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ψιλά γράμματα για ορισμένους.

Όταν “επιφανείς” υπουργοί στιγμάτιζαν τους μετανάστες ως “υγειονομική βόμβα” (κάτι που έκαναν και για άλλες κοινωνικές ομάδες), άνοιγαν την πόρτα των…σαλονιών στην ακροδεξιά. Έτσι, μετά το πέρασμα της λέξης “λαθρομετανάστης” στο λεξιλόγιο του νοικοκυραίου, ευκολότερα έγιναν αποδεκτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι “σκούπες” στο κέντρο της Αθήνας και η εκ των προτέρων ενοχοποίηση όσων δεν είναι Έλληνες.

Η κράτηση σε στρατόπεδα όμως, προϋποθέτει αδίκημα, ενώ όσοι συλλαμβάνονται στα σύνορα, δεν μπορούν να κρατούνται για πάνω από 60 ημέρες. Οι διεθνείς συμβάσεις προβλέπουν ότι μέσα σ’ αυτό το διάστημα, το κράτος πρέπει να έχει απαντήσει στο αίτημά τους. Στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί το εξής αυτονόητο: Να κατηγοριοποιηθούν οι μετανάστες: Δηλαδή πόσοι ζητούν άσυλο, πόσοι είναι οικονομικοί μετανάστες κοκ. Αν κάποιος δεν δικαιούται παραμονή στην χώρα, πρέπει -κατά την συστημική ρητορεία- να απελαθεί.

Όμως, ακόμα και η απέλαση δεν είναι μια απλή διαδικασία, γι’ αυτό παραπλανούν τον κόσμο όλοι όσοι νομίζουν πως παίζοντας το ξενοφοβικό χαρτί των απελάσεων, θα κερδίσουν ψηφοφόρους. Η απέλαση προϋποθέτει αναγνώριση του προσώπου και ταυτοποίηση των στοιχείων του με την χώρα απ’ όπου προέρχεται. Αν η ίδια η χώρα του δεν τον αναγνωρίζει πως θα τον διώξεις, με ποιον τρόπο; Ακόμη και οι τυχόν επαναπροωθήσεις, στις χώρες απ’ τις οποίες μεταβαίνουν εδώ δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρή λύση.

Η μετανάστευση για να λυθεί οριστικά και για να μην περνάει στα μυαλά των πολλών ως πρόβλημα, χρειάζονται αλλαγές παγκοσμίου επιπέδου και κυρίως στην παύση όλων των πολεμικών επιχειρήσεων και στον εκδημοκρατισμό των κοινωνιών, αλλά όχι με τον αμερικάνικο τρόπο.

Μέχρι να συμβεί αυτό, καλό είναι ν’ αποφεύγονται όροι σαν τον “λαθρομετανάστη”, καθώς δικαιώνουν οποιαδήποτε άρρωστη νοοτροπία και αγιοποιούν κάθε αυτοδικία που κρύβεται πίσω από τον ρατσισμό, όπως ο ελέφαντας πίσω από παπαρούνα. Οι άνθρωποι δεν είναι προβλήματα, αλλά έχουν προβλήματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε μετανάστης βεβαίως, είναι και αδελφός μας, όπως δεν μπορεί να είναι και κάθε Έλληνας.



STRANGE JOURNAL
ΕΚΤ. Το οικονομικό Βατικανό της Ευρωζώνης, με τα άδυτα και απόρρητα!
Τα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού (Archivum Secretum Vaticanum) περιλαμβάνουν όλα τα έγγραφα της Αγίας Έδρας, του κράτους του Βατικανού, απόρρητη αλληλογραφία, παπικά λογιστικά βιβλία και άλλα μυστικά έγγραφα που έχουν συγκεντρωθεί ανά τους αιώνες απ' την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.


Τα Μυστικά Αρχεία έχουν διαχωριστεί απ' αυτά στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού, όπου τα τελευταία 130 χρόνια παρέχεται μία πολύ περιορισμένη πρόβαση σε μελετητές. Στα Μυστικά Αρχεία δεν είχε και δεν έχει πρόσβαση κανείς εκτός απ' τον Πάπα και τους εκλεκτούς του.

Αν και μάλλον δύσκολο να το πιστέψει κανείς, κάτι παρόμοιο ισχύει και με ένα μεγάλο τμήμα των αρχείων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είναι, ίσως, το πιο αδιαφανές και μυστικοπαθές τραπεζικό ίδρυμα στον κόσμο. Με έδρα της στη Φρανκφούρτη, μετά από αυστηρή απαίτηση της Γερμανίας, δημιουργημένη στα πρότυπα της Bundesbank και υπό γερμανική επιρροή, αποτελεί το κρυφό πυρηνικό όπλο της Γερμανίας μέσω του οποίου καθορίζει τη μοίρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι αποφάσεις της ΕΚΤ λαμβάνονται κάτω από άκρα μυστικότητα και σε αντίθεση με άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως αυτή των ΗΠΑ, τα πρακτικά των συνεδριάσεων της δε δημοσιεύονται ποτέ, ούτε μετά από πολλά χρόνια αλλά κρατούνται επτασφράγιστο μυστικό. Ακόμη και τα απόρρητα έγγραφα των κρατών κάποια στιγμή αποχαρακτηρίζονται και δίνονται στη δημοσιότητα. Όχι, όμως, τα αρχεία της ΕΚΤ.

Ενάντια στη Συνθήκη της Ευρώπης, που επιτάσσει τη διεξαγωγή ψηφοφορίας από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ για κάθε σημαντικό νομισματικό ζήτημα, ο καθορισμός των επιτοκίων του ευρώ πραγματοποιείται άνευ ψηφοφορίας και χωρίς να δημοσιεύονται τα αρχεία των σχετικών συζητήσεων. Ο έλεγχος της νομισματικής πολιτικής, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία για την οικονομική επιβίωση ενός κράτους, παραχωρείται από τα κράτη μέλη της ΕΕ στην ΕΚΤ με την είσοδο τους στην ευρωζώνη. Αυτό γίνεται με την πίστη και την ελπίδα των κρατών της ΕΕ και τη δέσμευση της ΕΚΤ ότι η άσκηση της νομισματικής πολιτικής θα ασκείται με γνώμονα το κοινό συμφέρον της ευρωζώνης. Τί συμβαίνει, όμως, όταν το συμφέρον του ευρωπαϊκού Βορά είναι διαφορετικό απ' αυτό του ευρωπαϊκού Νότου;

Τα επιτόκια του ευρώ καθορίζουν το κόστος του χρήματος στην ευρωζώνη και η επιτοκιακή πολιτική, αναλόγως πώς θα ασκηθεί, μπορεί να προστατέψει, να στηρίξει, να ενισχύσει αλλά και να καταστρέψει μία οικονομία. Για παράδειγμα, διατηρώντας η ΕΚΤ τα επιτόκια στο 2% για περίπου τρία χρόνια, μεταξύ 2003-2006, προκάλεσε φούσκες περιουσιακών στοιχείων στην ευρωζώνη και κυρίως στον ευρωπαϊκό Νότο, ωθώντας κράτη όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία στην υπέρμετρη κατανάλωση και στην εκτόξευση των εισαγωγών από χώρες του ευρωπαϊκού Βορά και κυρίως απ΄ τη Γερμανία. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ελλειμμάτων στον ευρωπαϊκό Νότο και πλεονασμάτων στο Βορά κάτι που αποτέλεσε την βάση για τη μετέπειτα ευρωπαϊκή κρίση.

Κανείς δεν εξήγησε ποτέ γιατί η ΕΚΤ ακολούθησε τη συγκεκριμένη επιτοκιακή πολιτική διατηρώντας τα επιτόκια στο 2% όταν για την ίδια περίοδο για παράδειγμα στις ΗΠΑ τα επιτόκια διαμορφώνονταν στο 4,2% και στη Βρετανία πάνω απ' το 4,5%. Κανείς δεν έχει ερωτηθεί ούτε έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις για τις φούσκες που δημιουργήθηκαν και στη συνέχεια έσκασαν στις χώρες του Νότου εξαιτίας της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.

Κατά τη διάρκεια της έξαρσης της διεθνούς κρίσης στα τέλη του 2008, οι ΗΠΑ είχαν μειώσει τα επιτόκια τους κοντά στο 0%. Την ίδια στιγμή η ΕΚΤ τα διατηρούσε πάνω απ' το 4% και μάλιστα προέβη σε αύξηση τους μεγεθύνοντας την κρίση ρευστότητας στην ευρωζώνη. Το κόστος του χρήματος στην ΕΕ έγινε πολλαπλάσιο αυτού στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο αναπτυγμένο κόσμο με αποτέλεσμα να γίνει πανάκριβη και εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη η χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων και ο ευρωπαϊκός Νότος να βυθιστεί στην ύφεση.

Η πολιτική της ΕΚΤ στα τέλη του 2008 προκάλεσε την άνοδο του ευρώ στο 1,60 έναντι του δολαρίου κάνοντας το ενιαίο νόμισμα το ακριβότερο στον κόσμο, σκοτώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις ευρωπαϊκές οικονομίες οι οποίες πέρα απ' τα υψηλότερα επιτόκια στη Δύση είχαν να αντιμετωπίσουν και το πανάκριβο ευρώ.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης η ΕΚΤ προχώρησε σε μία νέα παράλογη και καταστροφική για την ΕΕ κίνηση, αυξάνοντας τα επιτόκια του ευρώ την ώρα που ολόκληρος ολόκληρος ο κόσμος προσδοκούσε μία μείωση.

Ποια μέλη, λοιπόν, του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ πρότειναν την παρατεταμένη διατήρηση των επιτοκίων του ευρώ σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα όταν η ευρωζώνη γινόταν μια μεγάλη φούσκα και ενώ έπρεπε να ακολουθηθεί η αντίθετη επιτοκιακή πολιτική; Ποια μέλη της ζήτησαν και πέτυχαν την αύξηση των επιτοκίων σε ιστορικό υψηλό στα χρόνια της έξαρσης της διεθνούς κρίσης όταν έπρεπε να μειωθούν; Ποιος είναι υπεύθυνος για την αύξηση των επιτοκίων του ευρώ κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης; Ποιοι είχαν αντίθετες απόψεις, ενστάσεις, διαφορετικές προτάσεις και ποιες ήταν αυτές;

Το πιθανότερο είναι πως δε θα μάθουμε ποτέ καθώς τα αρχεία των προτάσεων και των συζητήσεων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ είναι μυστικά.

Το θέμα της μυστικότητας με την οποία δρα η ΕΚΤ ήταν εξ αρχής μείζον αλλά έχει μετατραπεί σε καθοριστικής σημασίας στα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης. Η ΕΚΤ αύξησε τον ισολογισμό της κατά 1,8 τρις ευρώ τα τελευταία τέσσερα έτη αλλά δεν έχει ενημερώσει την ΕΕ σχετικά με τα προϊόντα που αγόρασε, σε ποιες τιμές και με ποιους όρους τα απέκτησε και το κυριότερο από ποιον τα αγόρασε. Κανείς δε γνωρίζει πώς αξιολογεί τις τιμές των προϊόντων που αγοράζει η ΕΚΤ, πώς επιβάλλει τα κουρέματα και αν αυτά είναι ίδια σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Κανείς δεν ξέρει γιατί η ΕΚΤ αποφάσισε να παράσχει δάνεια ύψους μεγαλύτερου του ενός τρις ευρώ στα τέλη του 2011 με αρχές 2012 και όχι νωρίτερα, στην αρχή της κρίσης. Γιατί το συγκεκριμένο ποσό. Γιατί στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Η ΕΚΤ δεν δικαιολογείται, δεν απολογείται, δεν κρίνεται και δεν ενημερώνει. Μόνο αποφασίσει μυστικά και εκτελεί.

Ακόμη και στην περίπτωση της αμερικανικής FED, γνωστή για τη μυστικοπάθεια της, σχεδόν κάθε τι που την αφορά δημοσιεύεται ύστερα από ένα χρονικό διάστημα ενώ μετά από δικαστική διαμάχη με δημοσιογραφικό οργανισμό αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα και τα στοιχεία που αφορούσαν τα μυστικά δάνεια που παρείχε σε τράπεζες κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αντίθετα, η ΕΚΤ δε δημοσιεύει τίποτε και παρά τις αγωγές απ' τον ίδιο δημοσιογραφικό οργανισμό δεν έδωσε, για παράδειγμα, ποτέ στη δημοσιότητα το φάκελο με τα στοιχεία για το swap της Ελλάδας με την Goldman Sachs. Η ιδιωτική Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα για την οποία έχουν γραφτεί άπειρες κατηγορίες είναι μακράν πιο δημοκρατική απ' τη μη κρατική ΕΚΤ.

Όμως, πώς είναι δυνατό να υπάρξει δημοκρατία μέσα απ' τη μυστικότητα; Πώς μπορεί να παραχωρείται ολοένα και περισσότερη εθνική κυριαρχία και δύναμη σε ένα τραπεζικό ίδρυμα το οποίο αποφασίζει για τη ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς να δίνει αναφορά σε κανέναν;

Μετά την τελευταία ευρωπαϊκή σύνοδο η ΕΚΤ αναμένεται να λάβει ακόμη μεγαλύτερες εξουσίες. Ο ρόλος του επόπτη του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι μία απ' αυτές. Όμως ποιος θα εποπτεύσει τον επόπτη; Ποιος θα ελέγξει τις αποφάσεις του, έστω και ετεροχρονισμένα;

Αναλύοντας τις αποφάσεις της πρόσφατης ευρωπαϊκής συνόδου είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς πως η Γερμανία έδωσε στην Ιταλία και την Ισπανία την υπόσχεση για τη δυνατότητα άντλησης δανείων με μέτριο πολιτικό κόστος για να λάβει ως αντάλλαγμα την υπόσχεση για την εκχώρηση περισσότερης εθνικής κυριαρχίας και μεγαλύτερων εξουσιών απ' όλα τα κράτη της ευρωζώνης στην ήδη πανίσχυρη ΕΚΤ.

Για ποιο λόγο, όμως, η υπό σχεδιασμό ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση θα πρέπει να περνά μέσα απ' την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Γιατί όχι από ένα τραπεζικό Eurogroup με διαφανείς διαδικασίες του οποίου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται δημοκρατικά και τα αρχεία θα δημοσιεύονται προς κρίση και κριτική;

Μία μη δημοκρατική και με υπερεξουσίες ΕΚΤ οδηγεί σε απόκλιση στη δημοκρατία και τελικά προκαλεί μία κρίση δημοκρατίας εντός της ευρωζώνης. Αυτό συνέβη χωρίς να γίνει αντιληπτό στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας όταν το συμφέρον της Γερμανίας τοποθετήθηκε απ' την ΕΚΤ πάνω απ' αυτό του ευρωπαϊκού Νότου κατά τη διάρκεια της άσκησης της νομισματικής πολιτικής. Σήμερα, πλέον, η απόκλιση στη δημοκρατία γίνεται πολύ πιο άκομψα, ωμά και φανερά απ' ότι στα προηγούμενα χρόνια με τη Γερμανία να μη διστάζει να δείχνει ξεκάθαρα την ΕΚΤ ως το ίδρυμα στο οποίο θα πρέπει να υποταχθεί η ευρωζώνη.

Η Γερμανία, όμως, πρέπει να προσέξει πολύ τί εύχεται αλλά και τί επιδιώκει. Δημιουργώντας μία μη δημοκρατική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και παρέχοντας της υπερεξουσίες χωρίς καμία υποχρέωση να λογοδοτεί για το πώς τις ασκεί, βάλλει την αξιοπιστία της και αυξάνει την ανησυχία των αγορών για τον τρόπο λειτουργίας της αλλά και για οτιδήποτε την αφορά. Το άγνωστο δε μπορεί να μετρηθεί, να υπολογιστεί και να αντισταθμιστεί και οι αγορές, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, μπορούν να χάσουν την πίστη τους πολύ εύκολα. Μία τέτοια απώλεια εμπιστοσύνης στην ΕΚΤ θα αποτυπωθεί άμεσα σε ολόκληρη την ευρωζώνη απ΄ το Νότο ως το Βορά και θα επηρεάσει καταλυτικά την εμπιστοσύνη στο ενιαίο νόμισμα. Οι χρηματοοικονομικές, οικονομικές και νομισματικές συνέπειες θα μπορούσαν να είναι τεράστιες.

Το κυριότερο όλων, όμως, ο δρόμος στον οποίο έχει μπει η ΕΚΤ προκαλεί τεράστιες αποκλίσεις εντός της ΕΕ υπονομεύοντας το μέλλον των κρατών μελών της και της ίδιας της Ένωσης και δημιουργώντας μία εκκολαπτόμενη κρίση δημοκρατίας. Η ΕΚΤ δεν πρέπει να γίνει το οικονομικό Βατικανό της ευρωζώνης, ένα κράτος εν κράτει, απ' το οποίο θα εξαρτάται όλο και περισσότερο το μέλλον της. Θα είναι ιστορικό λάθος αν ο δρόμος που προτείνει η Γερμανία για την έξοδο απ' την κρίση περνά μέσα απ' τη λιτότητα στη δημοκρατία.

Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC LTD



πηγή
Το διπλό και τυφλό έγκλημα των πολιτικών!
Δεν μπορεί να απολυθεί κανείς από το Δημόσιο αν προηγουμένως δεν πληρώσουν δια της προσωπικής τους περιουσίας, όσοι διόριζαν παράνομα και καθ υπέρβαση των αναγκών!


Η τιμωρία, προϋποθέτει απαραίτητα την ... στοιχειοθέτηση της κατηγορίας! Την ... εξιχνίαση του εγκλήματος και συνεπώς την ανεύρεση του εγκληματία που το διέπραξε! Δεν είμαι νομικός ούτε και διεκδικώ δάφνες στη νομική επιστήμη! Αλλά διεθνώς, σε ολάκερη την ιστορία του ανθρωπίνου γένους, η τιμωρία έρχεται μετά τον ... εντοπισμό του εγκληματία!

Θα αναρωτιέστε, και δίκαια λοιπόν, γιατί ένας οικονομολόγος ασχολείται με ένα «νομικίστικο θέμα που μάλιστα είναι ξεκαθαρισμένο εδώ και αιώνες;

Πολύ απλά, διότι εδώ στην Ελλάδα, ισχύουν μεν όλα αυτά, αλλά μετά την Μεταπολίτευση ΔΕΝ αφορούν στους πολιτικούς που άσκησαν εξουσία! Τα κόμματα εξουσίας, είναι στο απυρόβλητο και για κάθε έγκλημα που διαπράττουν, τιμωρείται πάντοτε ο πολίτης πολύ απλά, διότι με την ψήφο του, έδωσε εντολή στους πολιτικούς να … εγκληματήσουν!

Υπουργοί, υφυπουργοί γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι, έχουν θέσει εαυτόν και αλλήλους, ακόμη κι εκτός του δικονομικού συστήματος της χώρας και όχι μόνο αυτό αλλά κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ευρύ φάσμα ατιμωρησίας, που δεν συναντάται πουθενά αλλού, ει μη μόνον στα σύγχρονα δικτατορικά καθεστώτα και στους Βασιλιάδες του Μεσαίωνα!

Κι αυτό το γνωρίζει καλά η Τρόικα με πρώτο-πρώτο τον αξιοθρήνητο υπαλληλάκο της, Πολ Τόμσεν, που σε συνεργασία με τις τελευταίες Ελληνικές Κυβερνήσεις, ζητά εκτός όλων των άλλων ανάλγητων μέτρων και την απόλυση 150.000 Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων!

Ζητά δηλαδή, την παραδειγματική τιμωρία 150.000 οικογενειών, ως αντίμετρο για ένα έγκλημα που , άλλοι σχεδίασαν, άλλοι πραγματοποίησαν και ως συνήθως οι πραγματικοί ένοχοι, θα μείνουν ατιμώρητοι!

Ως οικονομολόγος, είμαι υποχρεωμένος, να παραδεχτώ ότι ένα μέρος των δημοσίων υπαλλήλων, δεν εργάζεται! Δεν καλύπτει απολύτως καμία ανάγκη, και παρόλα αυτά, πληρώνεται από το υστέρημα του φορολογούμενου πολίτη, άδικα και χωρίς λόγο! Ποιος φταίει άραγε γι αυτό; Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, ή αυτοί που γνώριζαν καλά ότι δεν χρειάζονταν τέτοιες προσλήψεις και παρά ταύτα, υπέγραψαν τους διορισμούς των;;

Επιπρόσθετα, η αργομισθία, μπλοκάρει κάποιες πάγιες «θέσεις», με αποτέλεσμα, ορισμένοι τομείς να είναι υποστελεχωμένοι, και να υπολειτουργούν απλά και μόνο γιατί πρέπει να πληρώνονται οι αργόμισθοι!

Πρόκειται για ένα «καρκίνωμα» της οικονομίας, που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν οι διορισμοί στο δημόσιο γίνονταν με τηλεγραφήματα κατ ευθείαν από τη Χ.Τρικούπη, με μοναδικό κριτήριο, πόσες αφίσες του ΠΑΣΟΚ είχε κολλήσει ο καθένας! Όχι ότι η ΝΔ υστέρησε στον τομέα των διορισμών, αλλά το ΠΑΣΟΚ είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής!

Σήμερα, έρχεται η Τρόικα και πιέζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να απολύσουν από το Δημόσιο 150.000 υπαλλήλους, χωρίς όμως να εξετάζεται η ποιότητα των οργανικών θέσεων που καλύπτουν αυτοί. Χωρίς καν να εξετάζεται αν σε αυτό το νούμερο περιλαμβάνεται το σύνολο των αργόμισθων καθώς και των δημοσίων υπαλλήλων χωρίς αντικείμενο εργασίας!

Απλά θέλουν ένα νούμερο, έτσι ώστε, να μειωθούν οι μισθοί του δημοσίου τομέα! Δεν δίνουν δεκάρα για το τεράστιο ζήτημα της παραγωγικότητας του Δημοσίου!

Στην ουσία πρόκειται για ένα πρόσχημα της Τρόικα, γιατί το «κέρδος» από την απόλυση των υπαλλήλων αυτών δεν θα σώσουν την Ελληνική Οικονομία! Ο τόμσεν, πιέζει την κυβέρνηση να διώξει τουλάχιστον 150.000 δημόσιους υπαλλήλους, έτσι ώστε, όταν αρχίσει το ξεπούλημά τους, οι αγοραστές, να βλέπουν στα χαρτιά χαμηλό μισθολογικό κόστος!

Να φαίνονται οι δημόσιες επιχειρήσεις ελκυστικές στους αγοραστές δηλαδή!

Από την άλλη, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, λένε επικοινωνιακά, «τι να κάνουμε, το προβλέπει το μνημόνιο»!!!

Κι έτσι, αναζητούν τόσο η «τρόικα εξωτερικού» όσο και η «τρόικα εσωτερικού» (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Κουβέλης) την δημιουργία συνθηκών «μαξιλαριού» στην κοινή γνώμη, ώστε να θέσουν στην ανεργία άλλους 150.000 Ελληνες, ανεβάζοντας το ποσοστό της ανεργίας πάνω από το 30% !

Θέλουν να κάμψουν τις αντιστάσεις του λαού σε ότι αφορά στην άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, λέγοντας με τα παπαγαλάκια τους, «γιατί όταν απολύεται ένας ιδιωτικός υπάλληλος δεν ανοίγει μύτη και γίνεται χαμός όταν απολύεται κάποιος από το Δημόσιο»; Και το λένε φυσικά ως επιχείρημα, αυτοί που τελικά έκαναν όλους τους διορισμούς !!!

Επαναλαμβάνω, αυτό που γράφω διαρκώς από το 1991 και μετά! Η μονιμότητα στο δημόσιο πρέπει να καταργηθεί! Αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό από το να απολύεις μαζικά 150.000 εργαζόμενους οικογενειάρχες, απλά και μόνο γιατί θες να μοσχοπουλήσεις τα φιλέτα του δημοσίου τομέα στους αδημονούντες αγοραστές!

Κι ας υποθέσουμε (που δεν είναι έτσι) ότι οι 150.000 αυτοί, πρέπει όντως να απολυθούν!

Τόσα χρόνια που επιβάρυναν την οικονομία με απίστευτα ποσά, η απώλεια των πόρων αυτών θα μείνει στα … αζήτητα; ΔΕΝ θα τιμωρηθούν όλοι αυτοί που διόριζαν σωρηδόν με αντάλλαγμα την ψήφο των διοριθέντων;

Δεν θα τιμωρηθεί ο πραγματικός «εγκληματίας» που χωρίς λόγω και αιτία τους προσέλαβε ;

O πραγματικός ένοχος φίλες και φίλοι αυτής της εκφυλιστικής οικονομικής κατάστασης, δεν μπορεί να είναι ο διορισμένος δημόσιος υπάλληλος!

Ο πραγματικός εγκληματίας είναι αυτός που τους διόρισε!

Αυτός που γνώριζε ότι δεν υπάρχει λόγος να διορίζει και παρά ταύτα, εγκληματούσε καθημερινά διορίζοντας χιλιάδες κόσμου, βάζοντας τις βάσεις για το μεγαλύτερο έγκλημα που ήταν θέμα χρόνου να «σκάσει» ως μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας !

Το έγκλημα του Ασφαλιστικού!

Αυτοί που διόριζαν, γνώριζαν καλά ότι η επόμενη γενιά, δεν θα μπορούσε να καλύψει την «τρύπα» του ασφαλιστικού που δημιούργησαν όλοι αυτοί οι διορισμοί !

Ο πραγματικός εγκληματίας είναι αυτός, που χωρίς λόγο και αιτία, προκειμένου να κερδίσει μερικούς ψήφους, υφάρπαξε από το ταμείο του κράτους χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου, για να διορίζει ανθρώπους που δεν έπρεπε να διοριστούν!

Ο εγκληματίας αυτός, είναι είτε υπουργός, είτε υφυπουργός είτε Πρόεδρος ΔΕΚΟ, είτε κάποιο κομματικό στέλεχος που έδινε εντολές από το γραφείο του στους υπουργούς της Κυβέρνησης!

Το να τιμωρήσουμε έναν οικογενειάρχη, η μια Ελληνίδα μάνα , απολύοντάς τους από το Δημόσιο, δεν μπορεί να συμβεί, αν προηγουμένως, δεν αποδειχτεί ότι δεν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες!

Κι αν δεν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες, σημαίνει ότι κάποιος που είχε την εξουσία της υπογραφής παρανόμησε και μάλιστα διπλά! Πρώτον γιατί διόριζε κάποιον που δεν χρειαζόταν και δεύτερον γιατί «φρόντιζε» ώστε κανείς στο μέλλον να μην μπορεί να πάρει σύνταξη!

Πρόκειται για ένα έγκλημα ΤΥΦΛΟ και ΔΙΠΛΟ κατά του κοινωνικού ιστού της χώρας, το οποίο δεν μπορεί σήμερα να το πληρώσουν οι πολίτες!

Δεν μπορεί να ξεφύγουν για άλλη μια φορά οι πραγματικοί εγκληματίες και να μείνουν στο απυρόβλητο! Πριν κάνει οτιδήποτε η νέα κυβέρνηση Σαμαρά, θα πρέπει προηγουμένως, να στραφεί στην παραδειγματική τιμωρία των …. πραγματικών ενόχων, τόσο ποινικά αλλά κυρίως αστικά, με δέσμευση της προσωπικής τους περιουσίας!

Γιατί, εκτός της ποινικής του ευθύνης, υπάρχει και η αστική ευθύνη του κάθε κομματάνθρωπου ή υπουργού που υπέγραψε απόφαση διορισμού έστω κι ενός ανθρώπου που δεν χρειαζόταν!

Προσωπικά θεωρώ ότι, καμία απόλυση από το δημόσιο δεν μπορεί να συμβεί, αν προηγουμένως, δεν επιβληθεί ποινική και αστική, ποινή σε αυτόν που προσέλαβε όσους δημοσίους υπαλλήλους δεν χρειαζόταν το Δημόσιο!

Τότε και μόνο τότε, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε στη χώρα αυτή, για απόλυση έστω κι ενός δημοσίου υπαλλήλου!

Με απλά λόγια, όταν θα «πληρώσουν» αυτοί που προσέλαβαν στρατιές αχρείαστων δημοσίων υπαλλήλων, τότε και μόνο τότε η κυβέρνηση θα δικαιούται να προχωρήσει σε απολύσεις! Αλλιώς, με τυφλές απολύσεις υπό το βάρος των εκβιασμών της Τρόικα, η Κυβέρνηση Σαμαρά, θα δει τον βίο της να διακόπτεται απότομα από την κοινωνική κατακραυγή!

Οσο για την άρση της μονιμότητας, αυτή μπορεί να αποφασιστεί σήμερα κιόλας για όσους υπαλλήλους προσλαμβάνονται στο δημόσιο εφεξής! Γιατί δεν το κάνει κανείς αυτό; Αυτό το τόσο απλό πράγμα, με το οποίο συμφωνούν όλοι οι Ελληνες!



Γιώργος Αδαλής για τους aegeantimes.gr
Η χώρα μπαίνει σε περίοδο πολιτικής ανωμαλίας. Του Σ. Κούλογλου
Με την συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις εγκαινιάστηκε μια νέα περίοδος ακόμη πιο βαθιάς πολιτικής κρίσης, με απρόβλεπτες και ίσως καταστροφικές συνέπειες για την χώρα. Αιτία της ανωμαλίας είναι η αστραπιαία, ωμή και πλήρης αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων και των θέσεων για τις οποίες ψηφίστηκαν τα τρία κόμματα που σχημάτισαν την σημερινή κυβέρνηση.

Αν η απάτη του περίφημου “λεφτά υπάρχουν”, η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ και η οικονομικό-κοινωνική κρίση προκάλεσαν την απαξίωση και δημιούργησαν τα σημερινά πολιτικά καρκινώματα τύπου Χρυσής Αυγής, μπορεί να υπολογίσει κανείς τις καταστροφικές συνέπειες- όχι απλώς για το πολιτικό σύστημα, αλλά και για την δημοκρατία συνολικά- που θα προκαλέσει η αθέτηση της αναδιαπραγμάτευσης, όπως κατεγράφη επισήμως στην συζήτηση για τις προγραμματικές της κυβέρνησης.

Στο κάτω-κάτω,το αν υπάρχουν ή όχι λεφτά δεν είχε αποτελέσει κεντρικό σημείο αντιπαράθεσης στις εκλογές του 2009 και η αποκάλυψη της απατεωνιάς έγινε σταδιακά, ενώ η χώρα είχε παράλληλα να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή, διεθνώς, επίθεση των αγορών. Εδώ, ούτε 20 μέρες μετά τις εκλογές, ο πρωθυπουργός υποβαθμίζει, στην παρθενική του ομιλία στην Βουλή, την βασική προεκλογική υπόσχεση περί “θαρραλέας αναδιαπραγμάτευσης” των καταστροφικών μνημονίων σε δύο γελοία αιτήματα προς τους δανειστές: την “επέκταση του επιδόματος ανεργίας για μιαν χρονιά ακόμα, με κοινοτικούς πόρους” και την“τακτοποίηση των φετινών αλλεπάλληλων φορολογικών επιβαρύνσεων σε περισσότερες δόσεις”, και όχι μόνο σε τρεις, όπως γίνεται σήμερα.!!(ανάλυση για τις δηλώσεις)

Η κυβερνητική πλευρά υποστηρίζει ότι η χώρα έχει πλήρως απαξιωθεί στα μάτια των εταίρων και επομένως πρέπει πρώτα να δώσει “δείγματα γραφής” κι ύστερα να ζητήσει ακόμη και αυτονόητες αλλαγές, τις οποίες έχουν ήδη θεωρήσει λογικές κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Αν και η τακτική των καλών παιδιών(ή του καρπαζοεισπράχτορα) είναι πλήρως αναποτελεσματική και εξευτελιστική, το βασικό θέμα εδώ είναι η στοιχειώδης πολιτική αξιοπιστία: η νέα κυβέρνηση θα έπρεπε να εξηγήσει στον ελληνικό λαό την πραγματική κατάσταση, όπως εκείνη την βλέπει καθώς και τα βήματα που σχεδιάζει να κάνει για να αποκτήσει την δύναμη για να διαπραγματευθεί, πως και πότε θα το κάνει.

Αντί για αυτό ο πρωθυπουργός, λες και είχε εκλεγεί με σημαία τις ιδιωτικοποιήσεις, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας για να απαριθμήσει έναν ατελείωτο κατάλογο εκτάσεων και εταιρειών προς πώληση, μεταξύ των οποίων βρίσκονται κερδοφόρες εταιρείες, στρατηγικής σημασίας για την οποιαδήποτε απόπειρα ανασυγκρότησης της χώρας. Ακόμη και τα περιφερειακά δημόσια νοσοκομεία σχεδιάζεται να δοθούν σε ιδιώτες, την ώρα που, λόγω της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης, όλο και περισσότεροι πολίτες στρέφονται προς το δημόσιο για να εξασφαλίσουν στοιχειώδη περίθαλψη!

Στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ είναι γνωστό ότι εδώ και ένα χρόνο περίπου, όταν η προσπάθεια των όποιων μεταρρυθμίσεων της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα και μαζί η άχρηστη κυβέρνηση Παπανδρέου θεωρήθηκαν τελειωμένες από τις Βρυξέλλες και τους δανειστές, στην Αθήνα έχουν πλακώσει εκατοντάδες σύμβουλοι και ειδικοί, που απλώς περιμένουν το εναρκτήριο λάκτισμα για το μεγάλο φαγοπότι. Αυτό το ρόλο παίζουν πλέον και πολλοί από τους συμβούλους που επανδρώνουν τους μηχανισμούς της τρόικας και του κυρίου Ραιχενμπάχ. Η προχθεσινή ομιλία του κ. Σαμαρά ήταν η πρόποση, το στην υγειά σας, για το μεγαλύτερο πάρτι ξεπουλήματος και διαφθοράς που θα έχει γνωρίσει η χώρα.

Είναι πλέον φανερό ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει κανένα ορίζοντα, καμιάς τετραετίας. Η κατάληψη της πρώτης θέσης στις εκλογές από την ΝΔ, ενισχύθηκε από τον διεθνή παράγοντα και βασικά από το Βερολίνο,με ορίζοντα αρχικά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές τον Νοέμβριο και, το αργότερο, τις εκλογές στη Γερμανία το φθινόπωρο, του 2013, όταν η Μέρκελ θα επιδιώξει την επανεκλογή της χωρίς να έχει καταρρεύσει η ευρωζώνη. Είναι όμως πολύ αμφίβολο αν το σημερινό κυβερνητικό σχήμα θα αντέξει μέχρι τότε: μπορεί ο κ. Βενιζέλος να μην αποφάσισε να θάψει το πτώμα που βρομάει, κάνοντας έτσι αναπόφευκτη, για να γίνει η ταφή, και μια τρίτη ήττα. Ομως για την ΔΗΜΑΡ, τουλάχιστον στο σύνολο της, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να υποστηρίζει μια κυβέρνηση με την πιο νεοφιλελεύθερη ατζέντα στην Ευρώπη.

Με την οικονομία, την εγκληματικότητα και την κοινωνία στο παρά 5, η απώλεια της μικρής πολιτικής νομιμοποίησης που διέθετε η κυβέρνηση, προμηνύει πολιτική ανωμαλία. Σε αυτές τις συνθήκες είναι απαραίτητο να οργανωθούν οι πολίτες, με βασικές αρχές την κοινωνική αλληλεγγύη και την διαφύλαξη της δημοκρατίας. Η άλλη εκδοχή δεν είναι ούτε ο Σαμαράς, ούτε η Μέρκελ. Αλλά οι νοσταλγοί της χούντας και οι νεοναζί.


ΠΗΓΗ
ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Οι Πασόκοι εφοριακοί (που πάντα έβγαιναν λάδι), ο Άκης, ο Καπελέρης και η Telestet! [ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΙΑ & ΒΙΝΤΕΟ]
Αλήθεια, σε ποιον μεγάλο επιχειρηματία ανήκε η Telestet το 2002, όταν η κρητικιά Ελέγκτρια στο Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Αθήνας (ΔΕΚ) του υπουργείου Οικονομικών, Αλίκη Κυριακάκη, του έκοψε... κοστούμι 12,5 δισ δραχμών (τότε); Λέτε να είναι τυχαίο που η "πράσινη" ΔΟΥ, που έκανε τα αδύνατα δυνατά να την εξαφανίσει (την έβγαλαν στην σύνταξη), είχε τους περισσότερους υπάλληλους με βίλες που θα ζήλευαν ακόμη και οι κροίσοι; Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έχουν ξεσπάσει τελευταία στη χώρα μας....

Ας ξετυλίξουμε, λοιπόν, το κουβάρι αυτής της ομολογουμένως πολυ περίεργης υπόθεσης.

Η είδηση...

Σε δέκα χρόνια φυλάκισης με αναστολή καταδικάστηκαν οι 7 εφοριακοί, τρεις από τους οποίους διευθυντές ΔΟΥ, που κατηγορούνταν ότι προκάλεσαν ζημία κατά του Δημοσίου περίπου 28 εκατ. ευρώ, καθώς είχαν κάνει τα «στραβά μάτια» σε υπόθεση προστίμου κατά εταιρείας .

Το παρασκήνιο

Πάμε, κατ' αρχήν, να καταλάβουμε τι διαβάσαμε. Έκαναν τα στραβά μάτια για λογιαριασμό του επιχειρηματία που τότε (το 2002) είχε την Telestet (βρε ποιος την είχε, ποιος την είχε....) κι έτσι ο επιχειρηματίας γλίτωσε να πληρώσει 28 εκατ ευρώ (36 εκατ. ευρώ ήτοι 12,5 δισ δραχμές ήταν το αρχικό πρόστιμο).
Αυτοί οι 7 εφοριακοί, δέχθηκαν - με το αζημίωτο (εδώ γελάμε) σύμφωνα με τη δικαιοσύνη - απλά να κάνουν τα στραβά μάτια! Με αποτέλεσμα, το δημόσιο να μην εισπράξει ποτέ αυτά τα χρήματα ο μεγάλος επιχειρηματίας της Telestet (βρε ποιος την είχε, ποιος την είχε....) να βγει λάδι, κι αυτοί (οι "7") απλά να καταδικαστούν σε 10 χρόνια φυλάκιση μεν, με αναστολή δε! Πράμα που σημαίνει ότι είναι ελεύθεροι!!!

Και δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ κερατάς από το κράτος να κάνει έλεγχο στο Πόθεν Έσχες των "7" και των συγγενών τους μέχρι 2ου βαθμού!

Η αλήθεια...

Πάμε, λοιπόν, την ιστορία μας πάλι στην αρχή, στο 2002, απ' όπου ξεκινήσαμε την αφήγηση του ρεπορτάζ.

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις ΔΟΥ (ΠΟΕ ΔΟΥ) ήταν εκείνη την εποχή ο πρώην "εγκέφαλος" επί Γιωργάκη Παπανδρέου στο ΣΔΟΕ και εσχάτως κατηγορούμενος, Ιωάννης Καπελέρης!

Η Αλίκη Κυριακάκη κατήγγειλε ότι συνάδελφοί της έχουν τεράστιες βίλες, έδωσε ονόματα στον τύπο, οι εφημερίδες και τα κανάλια σκάλισαν την υπόθεση, έδειξαν τις τεράστιες βίλες και ανακάλυψαν ότι οι Πασόκοι εφοριακοί με τις τεράστιες βιλάρες, απηλλάγησαν από τα δικαστήρια (οι πασόκοι αθωώνονται πάντα στα δικαστήρια).
Μάρτυρας υπεράσπισης των εφοριακών ήταν ο καταπράσινος Καπελέρης, που απασχόλησε εντόνως την επικαιρότητα με τα σκάνδαλα συγκάλυψης μεγάλης πετρελαϊκής εταιρείας, που έπρεπε να φάει τεράστιο πρόστιμο και τελικά... τζίφος... (βρε ποιος την είχε, ποιος την είχε.... κι αυτήν...)


Η υπόθεση, όμως, κίνησε και το δίδυμο των οικονομικών εισαγγελέων Πεπόνη - Μουζακίτη! Άρχισαν να σκαλίζουν την ιστορία και μάλιστα σε πολύ βάθος. Ο εφοριακός που πήγε δυό φορές στα δικαστήρια και αθωώθηκε με αποφάσεις που εξετάζονται από την αρχή, είχε ονοματεπώνυμο! Λέγεται Σταύρος Παπαδαυιδ.

Η εμπλοκή Τσοχατζόπουλου

Ο Σταύρος Παπαδαυιδ, έχει μια σύζυγο, την Ελισάβετ Παπαδαυίδ. Η σύζυγος του εφοριακού ήταν μέλος Δ.Σ. μιας εταιρείας με την επωνυμία «URBANICA Α.Ε.». Η εταιρεία προμηθεύει δήμους και ..δημόσιο, με εξοπλισμό (πάρκα, πάρκιγκ κλπ). Μέλος της εταιρείας υπήρξε και ο στενότατος συνεργάτης του Άκη Τσοχατζόπουλου Γιάννης Μπέλτσιος, ο αντ΄αυτού του Άκη, που τώρα κατηγορείται για τις περίφημες μίζες της Ferrostaal με τα γερμανικά υποβρύχια..

Σκάνδαλο χωρίς τέλος.... Ήταν υπόδικοι κι ανέλαβαν διευθυντικές θέσεις!

Το πενταμελές Κακουργιοδικείο επέβαλε ποινή με αναστολή αλλά με περιοριστικούς όρους: την απαγόρευση εξόδου από την χώρα και την υποχρέωση εμφάνισης κάθε 15νθημερο στο Αστυνομικό Τμήμα.

Η υπόθεση της εμπλοκής των επτά εφοριακών άνοιξε στο τέλος του 2000, μετά από μήνυση κατά παντός υπευθύνου που κατέθεσε η εφοριακός Αλίκη Κυριακάκη. Οι καταγγελίες αρχικά προέκυψαν όταν, όπως υποστηρίζει η ίδια, διαπίστωσε ότι οι συνάδελφοί της είχαν ζημιώσει το ελληνικό Δημόσιο από πρόστιμα που δεν επέβαλαν σε μεγάλη επιχείρηση.

Ο φάκελος της υπόθεσης έφτασε για πρώτη φορά στις δικαστικές αίθουσες το 2008, οπότε και οι επτά κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, με δεδομένη και την πειθαρχική τους αθώωση το 2006. Ο Άρειος Πάγος επέστρεψε την υπόθεση στο ακροατήριο και το 2010 αθωώθηκαν και πάλι, για να ακολουθήσει και δεύτερη αναίρεση της υπόθεσης από τον Αρειο Πάγο.
Παρότι μάλιστα κατηγορούνταν για κακούργημα, τον περασμένο Δεκέμβριο τρεις από αυτούς τοποθετήθηκαν σε διευθυντικές θέσεις μεγάλων εφοριών της Αττικής. Πρόκειται για τον Γεώργιο Δρογώση, που ανέλαβε διευθυντής στη ΔΟΥ Γλυφάδας, τον Ιωάννη Μέλλο, που τοποθετήθηκε ως διευθυντής στη ΔΟΥ Χαλανδρίου, και τον Θεοφάνη Κουρτζή, που ανέλαβε τη θέση του υποδιευθυντή ελέγχου της Α’ ΔΟΥ Αθηνών.


ΠΗΓΗ
Οι κυβερνήσεις μειοψηφίας πάντα μετρούν τον χρόνο αντίστροφα
Αρθρο 1 παρ.3 Σ. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από την μειοψηφία του λαού και ασκούνται όπως ορίζει η κυβέρνηση (η νέα "ερμηνεία" του Συντάγματος, κατά την κυβέρνηση Σαμαρά)

Το άρθρο 1 παρ. 3 του ισχύοντος Συντάγματος λέει: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». Οι δε δύο βασικές αρχές της πραγματικής δημοκρατίας είναι: Η ισότητα της ψήφου και η αρχή της πλειοψηφίας. Επομένως, με βάση την πιο πάνω συνταγματική διάταξη, εφόσον υποτίθεται έχουμε δημοκρατία και ισχύουν οι δύο αυτές αρχές, θα έπρεπε να εκλέγεται κυβέρνηση της χώρας, εκείνη που συγκεντρώνει το 50%+1 των ίσων (μεταξύ των) ψήφων.

Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;

Ποτέ στα μεταπολιτευτικά χρόνια (πλην της πρώτης περιπτώσεως, του Κ. Καραμανλή το 1974), δεν υπήρξε κυβέρνηση… που να έχει συγκεντρώσει πάνω από το 50% των ψήφων. Άρα η εξουσία στην Ελλάδα, σε καμία περίπτωση δεν πηγάζει από το λαό, με βάση την πλειοψηφική δημοκρατική αρχή όπως ορίζει το Σύνταγμα, αλλά από μειοψηφίες.

Σε ότι αφορά δε την ισότητα της ψήφου, αφήστε το. Αυτή έχει καταλυθεί με τους φασιστικούς εκλογικούς νόμους των διαφόρων bonus στο πρώτο κόμμα και των αποκλεισμών με τα όρια εισόδου στη Βουλή.

Πέρα από αυτό. Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το Σύνταγμα θα διαπιστώσει κάτι εκπληκτικό. Σχεδόν σε κάθε σειρά του αναγράφει τη φράση “ως νόμος ορίζει”. Δηλαδή το ίδιο το Σύνταγμα εκχωρεί πλήρη εξουσιοδότηση στην εκάστοτε μειοψηφική κυβέρνηση, ώστε αυτή, μέσω των νόμων που κατασκευάζει, να ερμηνεύει και να εφαρμόζει κατά το δοκούν το ίδιο το Σύνταγμα.

Επομένως, η πιο πάνω συνταγματική διάταξη, θα έπρεπε κανονικά να διαβάζεται ως εξής: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από την μειοψηφία του λαού και ασκούνται όπως ορίζει η κυβέρνηση».

Αυτό είναι στην πραγματικότητα η «δημοκρατία» μας. Και όμως, αυτό εμείς εξακολουθούμε να το ανεχόμαστε παρότι μας έφερε στο σημερινό χάλι.

Πηγή
Γιατί τα ψάρια δεν κολυμπούν προς τα πίσω;
Οι γρήγοροι «κολυμβητές», όπως ο τόνος, μετακινούνται συστέλλοντας εναλλάξ τους μυς στα δύο πλευρά τους. Έτσι, παράγουν ένα «ωστικό» κύμα κατά μήκος του σώματός τους, που σπρώχνει το νερό τόσο από τα πλάγια όσο και από το πίσω μέρος του. Οι δύο αντίθετες δυνάμεις που ασκούν τα πλευρά αλληλοακυρώνονται, οπότε μένει η ώθηση που τους δίνει το πίσω μέρος τους, η οποία τα σπρώχνει μπροστά.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε ένα ψάρι να κάνει... όπισθεν θα ήταν ένα «ωστικό» κύμα με αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή από την ουρά προς τη μύτη. Από τη στιγμή όμως που το μπροστινό μέρος ενός ψαριού είναι μυτερό και έχει αεροδυναμικό σχήμα, αυτή η δύναμη δεν είναι τόσο έντονη. Εξάλλου, το μπροστινό μέρος του σώματος ενός ψαριού δεν είναι τόσο ευέλικτο όσο το πίσω, οπότε και το «ωστικό» κύμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει θα ήταν πολύ μικρότερο.

Βέβαια, τα ψάρια μετακινούνται και με έναν άλλο τρόπο: χρησιμοποιώντας τα πτερύγιά τους σαν κουπιά. Έτσι δεν κολυμπούν τόσο γρήγορα, αλλά μπορούν να κάνουν ευκολότερα μανούβρες. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι είδη που ζουν σε οικοσυστήματα με πολλά εμπόδια, όπως κοραλλιογενείς υφάλους, χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά τα πτερύγιά τους για να μετακινούνται, ενώ μερικά από αυτά μπορούν ακόμη και να κολυμπήσουν προς τα πίσω.

Στην πραγματικότητα, τα μόνα ψάρια που δεν μπορούν καθόλου να κολυμπήσουν προς τα πίσω είναι όσα δεν έχουν νυκτική κύστη (μια «φούσκα» που βοηθά στην κολύμβηση), όπως οι καρχαρίες. Αυτά δε βουλιάζουν χάρη στην ώθηση που δίνει η διαρκής κίνηση του νερού στα θωρακικά πτερύγιά τους.



Πηγή
Μια υπέροχη ιστορία για 4 ανεμοδαρμένα Air-bus
Μια από τις πρώτες κινήσεις του νέου ΥΠΟΙΚ ήταν να υπογράψει την πώληση των τεσσάρων Air-Bus στην εταιρία, με το ελληνοπρεπές, όπως θα ταίριαζε στην περίσταση, όνομα Apollo Aviation Group, αντί του ευτελούς, για τους επαΐοντες, τιμήματος των 40 και κάτι ψιλά εκατ. ευρώ.

Η τιμή μοιάζει σκανδαλώδης, παρ’ όλα αυτά βρέθηκαν οι κατάλληλες δικαιολογίες, ότι τα αεροσκάφη αν και καινούργια παρέμειναν για χρόνια σε υπόστεγα εκτεθειμένα στη βροχή και το ξεροβόρι, και αν και κανένας δεν τις μάσησε, εν τούτοις δεν βρέθηκε και κανένας άλλος να σκαλίσει γιαυτό που όλοι ήταν λίγο-πολύ σίγουροι ότι θα εύρισκαν. Δηλαδή, σκάνδαλο.

Πόσο μεγάλο όμως; Πόσο μικρό; Πόσο βαθύ; Και πόσο πολυπλόκαμο; Δύσκολο να το πεις, ειδικά όταν τα σκάνδαλα είναι πια τόσα πολλά, που στο τέλος, μη ξέροντας κανείς από πού να πρωταρχίσει, σηκώνει τα χέρια ψηλά και τα παρατάει.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Διαβάζοντας όλη την προϊστορία της αγοραπωλησίας αυτής, τού τρόπου δηλαδή και τού χρόνου που έγινε η χρηματοδότηση, των προσώπων που ενεπλάκησαν και των περίεργων συμπτώσεων και συνεργειών, περνάει πλέον σε άλλη σφαίρα. Όχι της οργής και της σιχασιάς, αισθήματα που συνοδεύουν συνήθως την εξιχνίαση ενός σκανδάλου, αλλά περιέργως πως, του θαυμασμού! Ναι θαυμασμού, για κάποιον άσχετο και ψοφοδεή, όπως ελόγου μου, μπροστά στην εφευρετικότητα, την άνεση, τη τόλμη και το μέγεθος της ξετσιπωσιάς με την οποία κάποιοι μπορούν και στήνουν την επιχείρηση σκάνδαλο, και μάλιστα για κάποια 40 μόνο ψωροεκατομμύρια.

Εν ολίγοις, όπως αναφέρει με λεπτομέρειες ο αρθρογράφος, η Appolo Aviation Group δεν αποτελεί παρά όψιμη επένδυση μιας εταιρίας με το όνομα Sciens, η οποία έχει μια θυγατρική με το όνομα Cyprus Properties and Holdings, που παραθερίζει μονίμως στα Κeyman, η οποία θυγατρική, κοίτα να δεις, παραμονή Χριστουγέννων, ένα χρόνο πριν την αγοροπωλησία, επισκέπτεται την Proton Bank του γνωστού μας κ. Λαυρεντιάδη και ζητάει ένα δανειάκι των 35 εκ. ευρώ και η οποία είναι τόσο καπάτσα, που το παίρνει αυτοστιγμής. Δηλαδή στις 24 το ζήτησε, στις 29 το πήρε! Σημειωτέον, η εν λόγω εταιρία είναι ταπί, υπερδανεισμένη, και απ’ ότι φάνηκε, ψύχραιμη. Δικηγόρος της Sciens, είναι μια κυρία η οποία τυγχάνει να είναι σύζυγος του διευθύνοντος συμβούλου της Proton, οπότε τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε, και δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω.

Αν θυμηθούμε ότι η Proton φαλίρισε και ότι διασώθηκε με τη βοήθεια, αν δεν απατώμαι του ΤΕΚΕ και των 100 εκ. του φιλεύσπλαχνου Βενιζέλου, ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι στο τέλος τέλος, τα αεροπλάνα πάλι δικά μας είναι! Αν κινηθούν, βεβαίως οι σωστές διαδικασίες και οι δικαστικοί μηχανισμοί.

Γιατί αναφέρομαι στην εν λόγω ιστορία;

Πρώτα, όπως σας είπα, λόγω θαυμασμού, για τον τρόπο που στήνονται οι δουλειές. Το να γνωρίζεις τις λεπτομέρειες, πέρα από διασκεδαστικό, όπως ας πούμε όταν διαβάζεις ένα μυθιστόρημα με εξαιρετική πλοκή, είναι και χρήσιμο, γιατί μια τέτοια τεχνογνωσία μπορεί να αποβεί χρήσιμη σε κάποιο απώτερο μέλλον στον οποιονδήποτε.

Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι το concept «offshore» αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο, ένα πασπαρτού για ένα σωρό επικερδείς εργασίες. Κάνε μερικές off-shore, και άστες να βρίσκονται, λέει το ένστικτο. Το να ανοίξει κανείς μια off-shore, απ’ ό,τι έχω πληροφορηθεί δεν είναι και τόσο δύσκολο, αρκεί να πληρώσεις ένα παράβολο 2-3 χιλιάδων ευρώ. Μπορεί τώρα τέτοια ποσά να φαντάζουν υπέρογκα, αλλά σκεφτείτε πόσο μπορεί να αυγατίσουν. Και πόσο σύντομα.

Ο δεύτερος λόγος, που αναφέρομαι στα Air-bus είναι ότι επίκεινται πολύ σημαντικότερες αποκρατικοποιήσεις. Αν μη τι άλλο, περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάσω και να μάθω τους τρόπους με τους οποίους θα στηθούν τα νέα σκάνδαλα. Είμαι σίγουρη ότι η ευρηματικότητά τους θα με συναρπάσει. Και επιπλέον, θα συμβάλουν και στον εμπλουτισμό των γνώσεών μου επί του αντικειμένου. Πού ξέρεις καμιά φορά. Μάθε τέχνη κι άστηνε, κι αν πεινάσεις πιάστηνε… Έτσι δε λένε;



e-cynical